donderdag 15 december 2011
zondag 27 november 2011
zondag 9 oktober 2011
Sixpack blog
Het tijdperk van buggy’s, luiers en fruithapje ligt ver achter ons. Zo zitten wij niet meer bij een zandbak of glijbaan. Wij zitten op zaterdagavond met kleine oogjes te wachten of we ze kunnen halen van een fuif. Wij hebben te maken met kleedgeld en zakgeld. Kortom stof genoeg voor een blog!
We trekken al weer een aantal jaren de wijde wereld in. Dit jaar gaan we voor een rondreis met de camper door Californië. Samen met manlief, dochter van `14 ½ en zoon van bijna 17 vliegen we naar LAX. Met luisterboeken en DS spellen vermaken die van ons zich de komende 12 uren prima.
Na al het geren en gevlieg van de laatste inpak en opruim dagen doe ik lekker mijn ogen dicht. Aangekomen in LAX is het overweldigend; Limo’s, palmbomen, mega Billboards! America here we come! We gaan onze camper ( RV) 30 Feet Long halen.
Manlief rijdt erin weg alsof hij nooit anders heeft gedaan. Hij manoeuvreert het grote gevaarte dwars door LA op zoek naar de Universal Studio’s. Onze Tom Tom op de Iphone brengt ons ongetwijfeld zonder problemen naar de ingang. Maar dit poortje is wel erg smal. Dat gaat niet lukken zonder de spiegel er af te rijden. Waar zijn al die andere toeristen met hun RV? Oh oh de security. Dit is de personeelsingang ze gebaart ons waar we heen moeten. Dat wordt keren op de weg, maar hoe, chauffeur in de stress, moeders zegt maar ff niks. Zoonlief springt uit de RV om te kijken of manlief niet een palmboom mee neemt. Dochter schaamt zich rot voor haar onnozele family. We lijken wel petticoat in de grote stad. Pfff gelukt! We rijden weer maar waar heen?
Ahhh Moeders ziet een prachtige jogger en springt als een jonge meid uit de RV. Woh wat een glimmende six pack. Koptelefoon, trui om de middel en zo heerlijk ruikend naar cocos. Ik vergeet bijna wat ik moet vragen. Al dribbelend wijst hij de weg en met een HAVE FUN dribbelt hij verder. Met de cocosgeur nog in mijn neus sprint ik terug. Zagen jullie dat? Wohhh en hij rook lekker! Wat een six pack….
Waarop dochter zegt: Jammer dat jij er niet uit zag met je ouderwetse zonnebril, pet en bergkisten! Met beide benen sta ik weer op de grond!
moeder van een zoon (17) en dochter (14)
We trekken al weer een aantal jaren de wijde wereld in. Dit jaar gaan we voor een rondreis met de camper door Californië. Samen met manlief, dochter van `14 ½ en zoon van bijna 17 vliegen we naar LAX. Met luisterboeken en DS spellen vermaken die van ons zich de komende 12 uren prima.
Na al het geren en gevlieg van de laatste inpak en opruim dagen doe ik lekker mijn ogen dicht. Aangekomen in LAX is het overweldigend; Limo’s, palmbomen, mega Billboards! America here we come! We gaan onze camper ( RV) 30 Feet Long halen.
Manlief rijdt erin weg alsof hij nooit anders heeft gedaan. Hij manoeuvreert het grote gevaarte dwars door LA op zoek naar de Universal Studio’s. Onze Tom Tom op de Iphone brengt ons ongetwijfeld zonder problemen naar de ingang. Maar dit poortje is wel erg smal. Dat gaat niet lukken zonder de spiegel er af te rijden. Waar zijn al die andere toeristen met hun RV? Oh oh de security. Dit is de personeelsingang ze gebaart ons waar we heen moeten. Dat wordt keren op de weg, maar hoe, chauffeur in de stress, moeders zegt maar ff niks. Zoonlief springt uit de RV om te kijken of manlief niet een palmboom mee neemt. Dochter schaamt zich rot voor haar onnozele family. We lijken wel petticoat in de grote stad. Pfff gelukt! We rijden weer maar waar heen?
Ahhh Moeders ziet een prachtige jogger en springt als een jonge meid uit de RV. Woh wat een glimmende six pack. Koptelefoon, trui om de middel en zo heerlijk ruikend naar cocos. Ik vergeet bijna wat ik moet vragen. Al dribbelend wijst hij de weg en met een HAVE FUN dribbelt hij verder. Met de cocosgeur nog in mijn neus sprint ik terug. Zagen jullie dat? Wohhh en hij rook lekker! Wat een six pack….
Waarop dochter zegt: Jammer dat jij er niet uit zag met je ouderwetse zonnebril, pet en bergkisten! Met beide benen sta ik weer op de grond!
moeder van een zoon (17) en dochter (14)
donderdag 22 september 2011
Pubers en bedrijven...............
Vanuit Amerika kreeg ik een gezellig mailtje dat ze de blog misten. En bloggen is natuurlijk best gezellig maar je moet wel wat leuks hebben om te bloggen.
In Huize Ebbers is altijd wel wat te doen en vandaag is het wel een blog dag.
Marjolijn is nog heerlijk op kamp in Tsjechë, Gustav is nu echt gestart op het VWO eindelijk rust in Huize Ebbers. Na twee dagen apo een PC dagje. Geen spelletjes of mail en win. Nee echt serieus aan het werk voor de ouderraad de uitnodigingen tikken voor de thema avond; Mijn Kind Online. Mijn oog valt op de de straat. Al geruime tijd zie ik een blauw iet wat gedeukt autootje heen en weer rijden op de Schuttevaerstraat. De Chauffeur is niet meer de jongste maar laat zich niet kisten en gaat hier op het drukke punt keren op de weg. Niet handig met overal van die leuke paaltjes door de gemeente er neer geknald. Na de derde keer zet meneer de auto langs de stoep. Er komt een weekend tas uit en een vergeelde schoenendoos. De auto deur gaat op slot en zie meneer richting voordeur komen. Cassettebandjes het zijn cassettebandjes in die doos. Een klant van G-Stav en G-Stav zelf zit als het goed is in de klas. Ik ga naar de deur en meneer geeft mij een hand, Mevr Ebbers dat klopt of niet. Ik heb om 13.00 uur een afspraak met u man. Mijn zoon? U zoon, is het een aardig joch. Ja het is een schatje mijnheer! Nou u zoon heeft gemaild dat half 2 te laat was want om twee uur had hij een andere afspraak. En nu is hij er niet? Ik kom uit Leidschendam en ga 3 dagen logeren in Vollenhove. Zoonlief digitaliseert cassettebandjes en zijn bedrijf loopt prima. U wilt 3 dagen in Vollenhove wachten op de bandjes? Nee dat niet maar nu ik hier toch in Overijssel ben. (Drenthe) Zet u auto maar even bij Oma Gé dat is beter dan maak ik koffie voor u. Ik wil zijn weekendtas en doos aannemen. Meneer neemt de weekendtas dan liever weer mee naar de auto en ik ren naar mijn mobieltje. Bel Gustav van G-Stav die misschien wel in de les zit maar dat kan me nu ff niks schelen ik ben niet de secretaresse van Jan en alleman. Ik begin met gustav luister even heel goed. Er staat hier een klant op de stoep uit Leidschendam en jij zit in de klas, hoe zit dat. Kom er aan, boem horen erop. Met mijn liefste lach ga ik maar eens kijken bij het inparkeren want het is meneer nog niet gelukt.
Hij staat bij te komen en te wachten totdat het eindelijk rustig wordt in de straat want Paal 1 heeft een deuk in de bumper gemaakt. Ik ga op de weg maar de auto's tegen houden want ben bang dat Paal 2 zo aan de beurt is. Helaas de bloembak tussen Oma Gé en ons in geeft het wiel een opdoffer.
Oef gelukt. Meneer gaat de keuken in voor een kop koffie en gelukkig Gustav rent de achterdeur al binnen met een rood verhit hoofd vol excuses. Het stond niet in mijn agenda er is iets mis gegaan. Meneer verteld honderduit en drinkt gezellig een paar bakkies koffie voordat hij op zoek gaat naar Vollenhove. Hij draait zich nog een keer om. Jongeman het zij je vergeven en eerst het huiswerk en dan de bandjes!
Gustav fietst gauw weer terug naar school.
In Huize Ebbers is altijd wel wat te doen en vandaag is het wel een blog dag.
Marjolijn is nog heerlijk op kamp in Tsjechë, Gustav is nu echt gestart op het VWO eindelijk rust in Huize Ebbers. Na twee dagen apo een PC dagje. Geen spelletjes of mail en win. Nee echt serieus aan het werk voor de ouderraad de uitnodigingen tikken voor de thema avond; Mijn Kind Online. Mijn oog valt op de de straat. Al geruime tijd zie ik een blauw iet wat gedeukt autootje heen en weer rijden op de Schuttevaerstraat. De Chauffeur is niet meer de jongste maar laat zich niet kisten en gaat hier op het drukke punt keren op de weg. Niet handig met overal van die leuke paaltjes door de gemeente er neer geknald. Na de derde keer zet meneer de auto langs de stoep. Er komt een weekend tas uit en een vergeelde schoenendoos. De auto deur gaat op slot en zie meneer richting voordeur komen. Cassettebandjes het zijn cassettebandjes in die doos. Een klant van G-Stav en G-Stav zelf zit als het goed is in de klas. Ik ga naar de deur en meneer geeft mij een hand, Mevr Ebbers dat klopt of niet. Ik heb om 13.00 uur een afspraak met u man. Mijn zoon? U zoon, is het een aardig joch. Ja het is een schatje mijnheer! Nou u zoon heeft gemaild dat half 2 te laat was want om twee uur had hij een andere afspraak. En nu is hij er niet? Ik kom uit Leidschendam en ga 3 dagen logeren in Vollenhove. Zoonlief digitaliseert cassettebandjes en zijn bedrijf loopt prima. U wilt 3 dagen in Vollenhove wachten op de bandjes? Nee dat niet maar nu ik hier toch in Overijssel ben. (Drenthe) Zet u auto maar even bij Oma Gé dat is beter dan maak ik koffie voor u. Ik wil zijn weekendtas en doos aannemen. Meneer neemt de weekendtas dan liever weer mee naar de auto en ik ren naar mijn mobieltje. Bel Gustav van G-Stav die misschien wel in de les zit maar dat kan me nu ff niks schelen ik ben niet de secretaresse van Jan en alleman. Ik begin met gustav luister even heel goed. Er staat hier een klant op de stoep uit Leidschendam en jij zit in de klas, hoe zit dat. Kom er aan, boem horen erop. Met mijn liefste lach ga ik maar eens kijken bij het inparkeren want het is meneer nog niet gelukt.
Hij staat bij te komen en te wachten totdat het eindelijk rustig wordt in de straat want Paal 1 heeft een deuk in de bumper gemaakt. Ik ga op de weg maar de auto's tegen houden want ben bang dat Paal 2 zo aan de beurt is. Helaas de bloembak tussen Oma Gé en ons in geeft het wiel een opdoffer.
Oef gelukt. Meneer gaat de keuken in voor een kop koffie en gelukkig Gustav rent de achterdeur al binnen met een rood verhit hoofd vol excuses. Het stond niet in mijn agenda er is iets mis gegaan. Meneer verteld honderduit en drinkt gezellig een paar bakkies koffie voordat hij op zoek gaat naar Vollenhove. Hij draait zich nog een keer om. Jongeman het zij je vergeven en eerst het huiswerk en dan de bandjes!
Gustav fietst gauw weer terug naar school.
woensdag 21 september 2011
Wat een heimwee........
Wat was deze zomer toch snel voorbij. Aan de activiteiten in Meppel en omgeving ligt het niet. Elk weekend valt er wat te beleven. Picknick in de park, nazomers popconcert vanaf Bleekerseiland, DMD. Allemaal gezellige zomerse geluiden die je eigenlijk van dichtbij wil beleven. Helaas is het telkens koud, kil en ongezellig buiten. De gordijnen kunnen vroeg dicht, de houtkachel aan en ik kruip lekker achter de PC alle foto's bekijken en ga een mooi digi foto boek maken. En nu kwam ik deze foto tegen en die wil ik graag met jullie delen. Wat was het mooi op de fiets door San Fransisco. Nu waren Marjolijn de donderdag voor de vakantie naar de musical Petticoat geweest. De musical van het Groningse meisje in de grote stad. Nou heel eerlijk ik voelde me het kleine Staphorster meisje in de grote stad maar tegelijkertijd voelde ik me erg rijk, vrij en gelukkig. Zo maar op de fiets met de haren in de wind tegen de Golden Gate op fietsen. Ik ga gauw verder met knippen en plakken en lekker na genieten van afgelopen Zomer in de USA
vrijdag 26 augustus 2011
Yoshua Tree "park van de lelijke bomen volgens Marjolijn"
We zijn alweer bijna twee weken thuis en nog steeds ben ik er niet aan toe gekomen om de reis te overdenken en de foto's te bekijken.
Raar toch de 3 weken dat je weg bent gaat het leven in Meppel gewoon door en het is meteen weer druk, druk, druk. Maar wel gezellig met de bloemencorso', campingbezoekjes, DMD etc. De 3 weken dat we weg waren verteld iedereen ons heb je niks gemist het weer was vreselijk. Tussen de buien door hebben we wel gelachen hoor maar als je op de camping zit......regen, regen en nog eens regen nee daar zou ik ook niet vrolijk van worden.
In Amerika hadden wij niet te klagen we hadden zelfs dagen boven de 40 dagen.
De Joshua tree en De Death Falley heet niet voor niets zo en als je daar met pech komt te staan moet je luisteren naar wat de boeken je vertellen. Blijf in de camper met airco. Ga je naar buiten niet zonder pet en zonnebril en een kwartier buiten de deur is een liter water drinken om je waterhuishouding op pijl te houden. Stoere verhalen denk je een beetje stiekem. Maar toch, wie mij kent weet dat ik een controle freak ben en redelijk op safe speel. Als je met mij op stap gaat geen gebrek aan food en water. Hou me graag aan regels zoek niet de grens op eigenlijk ben ik heel burgerlijk of een dikke schijtert hoe je het maar noemen wil.
Maar niet voor niets zo zag ik vanmorgen in de krant.
Directeur 013 komt om het leven tijdens rondreis in VS
Guus van Hove 44 jaar (maar één jaar jonger dan ik) reist samen met zijn 38 jarige vriendin door de VS en zoals ons ook door de Joshua tree. Het park met de lelijke bomen volgens Marjolijn.
De lichamen zijn gevonden anderhalve kilometer uit elkaar en de huurauto 8 km verderop.
Volgens de politie is het mogelijk dat de personenauto is vast komen te zitten ze op zoek zijn gegaan naar hulp. Het stel is waarschijnlijk bezweken aan uitdroging.
Nog geen twee week geleden waren we er voelden wij de hitte. Gingen we de camper uit voor een hele korte wandeling met pet, zonnebril en flesje water waar we kleine hamstertjes, Lizzers en lelijke bomen bekeken.
Als je dit dan leest dan schrik je enorm.
Wat een angst en machteloosheid moeten ze gevoeld hebben.
Lieve bloglezers wanneer jullie deze reis ook willen maken doe maar net zo truttig als de fam Ebbers. Ook al zie je er niet uit met pet, zonnebril en een camper vol water maar de natuur is nog steeds een stukkie sterker dan de mens.
We zullen nooit weten wat er precies is gebeurt maar om zo tijdens je vakantie te moeten sterven is verschrikkelijk.
Raar toch de 3 weken dat je weg bent gaat het leven in Meppel gewoon door en het is meteen weer druk, druk, druk. Maar wel gezellig met de bloemencorso', campingbezoekjes, DMD etc. De 3 weken dat we weg waren verteld iedereen ons heb je niks gemist het weer was vreselijk. Tussen de buien door hebben we wel gelachen hoor maar als je op de camping zit......regen, regen en nog eens regen nee daar zou ik ook niet vrolijk van worden.
In Amerika hadden wij niet te klagen we hadden zelfs dagen boven de 40 dagen.
De Joshua tree en De Death Falley heet niet voor niets zo en als je daar met pech komt te staan moet je luisteren naar wat de boeken je vertellen. Blijf in de camper met airco. Ga je naar buiten niet zonder pet en zonnebril en een kwartier buiten de deur is een liter water drinken om je waterhuishouding op pijl te houden. Stoere verhalen denk je een beetje stiekem. Maar toch, wie mij kent weet dat ik een controle freak ben en redelijk op safe speel. Als je met mij op stap gaat geen gebrek aan food en water. Hou me graag aan regels zoek niet de grens op eigenlijk ben ik heel burgerlijk of een dikke schijtert hoe je het maar noemen wil.
Maar niet voor niets zo zag ik vanmorgen in de krant.
Directeur 013 komt om het leven tijdens rondreis in VS
Guus van Hove 44 jaar (maar één jaar jonger dan ik) reist samen met zijn 38 jarige vriendin door de VS en zoals ons ook door de Joshua tree. Het park met de lelijke bomen volgens Marjolijn.
De lichamen zijn gevonden anderhalve kilometer uit elkaar en de huurauto 8 km verderop.
Volgens de politie is het mogelijk dat de personenauto is vast komen te zitten ze op zoek zijn gegaan naar hulp. Het stel is waarschijnlijk bezweken aan uitdroging.
Nog geen twee week geleden waren we er voelden wij de hitte. Gingen we de camper uit voor een hele korte wandeling met pet, zonnebril en flesje water waar we kleine hamstertjes, Lizzers en lelijke bomen bekeken.
Als je dit dan leest dan schrik je enorm.
Wat een angst en machteloosheid moeten ze gevoeld hebben.
Lieve bloglezers wanneer jullie deze reis ook willen maken doe maar net zo truttig als de fam Ebbers. Ook al zie je er niet uit met pet, zonnebril en een camper vol water maar de natuur is nog steeds een stukkie sterker dan de mens.
We zullen nooit weten wat er precies is gebeurt maar om zo tijdens je vakantie te moeten sterven is verschrikkelijk.
maandag 15 augustus 2011
We zijn weer thuis...............................
We moeten even heel goed nadenken met al die tijdzone's wanneer we nou vertrokken zijn uit LAX
Zondagmorgen om 7 uur ging de wekker want rond half 10 moesten we op het vliegveld zijn. Het is een beetje onduidelijk vanuit Nederland naar Amerika moet je 3 uur van te voren aanwezig zijn maar vanuit Amerika naar Nederland is het nou 2 uur of 3 uur. Wij gaan op safe. Half 10 willen we er zijn
Eerst lekker douchen, ontbijten en de koffers dicht prutsen.
Met de taxi vanuit Travellodge gaan we naar het vliegveld.
Het was een prima Hotel, lekker zwembadje erbij, goed ontbijt, heerlijke bedden wat wil een mens na 3 week RV nog meer.
Om 12.25 uur vliegen we van LAX naar Memphis in Texas daar komen we na een kleine 3 uur aan. In het vliegtuig is maar een kleine stoelendans nodig om bij elkaar te zitten en Johan en Marjolijn hebben daardoor een superplekje met extra veel beenruimte, niet verkeerd. Ik zit samen met Gustav er schuin achter en kletsen gezellig met onze jonge Amerikaan die door gaat naar Roemenië pffff wat een reis zeg. We hebben 2 uur tijdsverschil tussen LAX en Memphis en vliegen half 8 locale tijd door naar Schiphol.
Tegen dat we het ene vliegtuig uit zijn. Ons geïnstalleerd hebben bij Gate 43 naar Schiphol, gauw een laatste broodje Hotdog hebben gescoord beginnen ze alweer met boarden. Ondertussen kletsen wij gezellig met andere Nederlanders die ook grote RV avonturen hebben beleefd.
De volgende vlucht gaat helemaal ok. Wel een erehaag van bewakers die Marjolijn uit de rij pikken. Ze moet iets uitdoen maar ik begrijp niet meteen wat. En de dame met de blauwe handschoentjes aan gebaart maar raakt haar niet aan. Het is de sjaal daar kan wel een nagelvijl of ed inzitten. Heel voorzichtig wordt gekeken of ze er niet iets in heeft verstopt. Pfff we mogen weer verder. Het vliegtuig is niet vol en er komen een aantal niet opdagen waardoor Johan van de stewardess de vlucht ook liggend mag gaan maken. Beetje overdreven vinden wij want wij zitten met zijn drieën naast elkaar. Hup Gustav naar Johan waardoor wij allemaal lekker een lege stoel ertussen hebben. Handig voor het hangen, liggen, kopjes, tassen, boeken noem maar op. Net zoals in de RV kunnen wij ook een enorme rommel maken op zo'n lege stoel.
Johan, Gustav en Marjolijn hebben erg veel last van de benen en vooral pijn in de bovenbenen. Geen idee. Proberen rondjes te lopen, benen omhoog tja nog even doorzetten we zijn er bijna.
11.00 uur Nederlandse tijd (voor ons diep in de nacht) met een zonnetje en een enkel wolkje komen wij aan.
Mijn Amerikaanse buurman van de eerste vlucht gaat naar zijn laatste vlucht en wij gaan naar de koffers. Nog eenmaal een Amerikaanse hunk hahaha we wensen elkaar een safe trip en een good holiday en krijg een knuffel en hij reist verder naar zijn meissie en wij viertjes gaan weer op in de Nederlandse massa.
Autoservice gebeld en binnen 10 min staat de kar voor.
Jip ff vergeten Johan, deze auto moet je schakelen en oh geen 8 banen meer en bumperkleven ........toeteren...........inhalen.......
Ja we zijn echt weer thuis. Op naar Meppel.
De eerste wasjes hangen aan de lijn. Bij AH maar eens food gehaald want ja op ontbijtkoek en een kop koffie na hebben we niks in huis.
En ehhhhhh op de weegschaal staan oh ik durf haast niet te kijken.
Maar I am Lucky ik zal het jullie eerlijk vertellen. Toen we vertrokken was ik 66.7 en nu na de middag na een etmaal reizen 67 kg. Nou geen vuiltje aan de lucht.
De toetjes van 180 calorieën is weer een schaaltje optimel van 35 calorieën. En ik heb junkfood gehad voor heel jaar 2011. Het wordt deze week gewoon weer aardappels, groente en een vleesje of een lekkere salade op naar de 65 want dat staat pas mooi op de weegschaal.
Gustav is er ook op gaan staan hij was iets minder enthousiast maar ik verraad geen gewichten. Johan en Marjolijn die wachten vast tot een gunstig moment???
Thuiskomen is altijd heerlijk er ligt leuke post of minder leuke post op de deurmat.
Een leuk boek van mail en win; Chimaera geschreven door Xenia Kasper een literaire thriller. Als je hem ook lezen wilt, laat het me weten. En de nieuwe trant is winnen met twitter dmv volgen. Ik zit daar helemaal niet in maar onze mannen des te meer. En ja hoor een schoonmaakpakket van Dubro maar zoiets wordt meestal direct geschonken aan de vrouwen des huizen. Nou energie te over dus ehh kom maar op met de hulpmiddelen van Dubro gaan we eens lekker aan de poets naar al die luie weken.
Nog 1 dagje om bij te komen de was weg werken en dan maar eens lekker naar de Oosterboer fietsen om mijn "laatje" weg te werken.
Ik zal de blog missen.
Maar wie waren onze volgers????
Via reacties en interne mail weten we het wel een beetje maar ik zou het leuk vinden om nog even op een andere manier terug te komen op de gezellige blogs vanuit de USA
Laat het me weten via marinaebbers@gmail.com of via onderstaande bericht publiceren
Tot later............
Zondagmorgen om 7 uur ging de wekker want rond half 10 moesten we op het vliegveld zijn. Het is een beetje onduidelijk vanuit Nederland naar Amerika moet je 3 uur van te voren aanwezig zijn maar vanuit Amerika naar Nederland is het nou 2 uur of 3 uur. Wij gaan op safe. Half 10 willen we er zijn
Eerst lekker douchen, ontbijten en de koffers dicht prutsen.
Met de taxi vanuit Travellodge gaan we naar het vliegveld.
Het was een prima Hotel, lekker zwembadje erbij, goed ontbijt, heerlijke bedden wat wil een mens na 3 week RV nog meer.
Om 12.25 uur vliegen we van LAX naar Memphis in Texas daar komen we na een kleine 3 uur aan. In het vliegtuig is maar een kleine stoelendans nodig om bij elkaar te zitten en Johan en Marjolijn hebben daardoor een superplekje met extra veel beenruimte, niet verkeerd. Ik zit samen met Gustav er schuin achter en kletsen gezellig met onze jonge Amerikaan die door gaat naar Roemenië pffff wat een reis zeg. We hebben 2 uur tijdsverschil tussen LAX en Memphis en vliegen half 8 locale tijd door naar Schiphol.
Tegen dat we het ene vliegtuig uit zijn. Ons geïnstalleerd hebben bij Gate 43 naar Schiphol, gauw een laatste broodje Hotdog hebben gescoord beginnen ze alweer met boarden. Ondertussen kletsen wij gezellig met andere Nederlanders die ook grote RV avonturen hebben beleefd.
De volgende vlucht gaat helemaal ok. Wel een erehaag van bewakers die Marjolijn uit de rij pikken. Ze moet iets uitdoen maar ik begrijp niet meteen wat. En de dame met de blauwe handschoentjes aan gebaart maar raakt haar niet aan. Het is de sjaal daar kan wel een nagelvijl of ed inzitten. Heel voorzichtig wordt gekeken of ze er niet iets in heeft verstopt. Pfff we mogen weer verder. Het vliegtuig is niet vol en er komen een aantal niet opdagen waardoor Johan van de stewardess de vlucht ook liggend mag gaan maken. Beetje overdreven vinden wij want wij zitten met zijn drieën naast elkaar. Hup Gustav naar Johan waardoor wij allemaal lekker een lege stoel ertussen hebben. Handig voor het hangen, liggen, kopjes, tassen, boeken noem maar op. Net zoals in de RV kunnen wij ook een enorme rommel maken op zo'n lege stoel.
Johan, Gustav en Marjolijn hebben erg veel last van de benen en vooral pijn in de bovenbenen. Geen idee. Proberen rondjes te lopen, benen omhoog tja nog even doorzetten we zijn er bijna.
11.00 uur Nederlandse tijd (voor ons diep in de nacht) met een zonnetje en een enkel wolkje komen wij aan.
Mijn Amerikaanse buurman van de eerste vlucht gaat naar zijn laatste vlucht en wij gaan naar de koffers. Nog eenmaal een Amerikaanse hunk hahaha we wensen elkaar een safe trip en een good holiday en krijg een knuffel en hij reist verder naar zijn meissie en wij viertjes gaan weer op in de Nederlandse massa.
Autoservice gebeld en binnen 10 min staat de kar voor.
Jip ff vergeten Johan, deze auto moet je schakelen en oh geen 8 banen meer en bumperkleven ........toeteren...........inhalen.......
Ja we zijn echt weer thuis. Op naar Meppel.
De eerste wasjes hangen aan de lijn. Bij AH maar eens food gehaald want ja op ontbijtkoek en een kop koffie na hebben we niks in huis.
En ehhhhhh op de weegschaal staan oh ik durf haast niet te kijken.
Maar I am Lucky ik zal het jullie eerlijk vertellen. Toen we vertrokken was ik 66.7 en nu na de middag na een etmaal reizen 67 kg. Nou geen vuiltje aan de lucht.
De toetjes van 180 calorieën is weer een schaaltje optimel van 35 calorieën. En ik heb junkfood gehad voor heel jaar 2011. Het wordt deze week gewoon weer aardappels, groente en een vleesje of een lekkere salade op naar de 65 want dat staat pas mooi op de weegschaal.
Gustav is er ook op gaan staan hij was iets minder enthousiast maar ik verraad geen gewichten. Johan en Marjolijn die wachten vast tot een gunstig moment???
Thuiskomen is altijd heerlijk er ligt leuke post of minder leuke post op de deurmat.
Een leuk boek van mail en win; Chimaera geschreven door Xenia Kasper een literaire thriller. Als je hem ook lezen wilt, laat het me weten. En de nieuwe trant is winnen met twitter dmv volgen. Ik zit daar helemaal niet in maar onze mannen des te meer. En ja hoor een schoonmaakpakket van Dubro maar zoiets wordt meestal direct geschonken aan de vrouwen des huizen. Nou energie te over dus ehh kom maar op met de hulpmiddelen van Dubro gaan we eens lekker aan de poets naar al die luie weken.
Nog 1 dagje om bij te komen de was weg werken en dan maar eens lekker naar de Oosterboer fietsen om mijn "laatje" weg te werken.
Ik zal de blog missen.
Maar wie waren onze volgers????
Via reacties en interne mail weten we het wel een beetje maar ik zou het leuk vinden om nog even op een andere manier terug te komen op de gezellige blogs vanuit de USA
Laat het me weten via marinaebbers@gmail.com of via onderstaande bericht publiceren
Tot later............
zaterdag 13 augustus 2011
Tja en dan een nieuwe Iphone enop weg naar huis
Zoals Marina al schreef... balen dus m'n iphone weg. Je bent de hele vakantie allert op alles... waar de paspoorten, waar het geld... waar de iphone enz. En op dat moment vergeet je even je iphone en wordt dat relatief zwaar afgestraft. Gustav heeft uitgerekend wat deze vakantie per minuut kost.... nu da's iets meer geworden ;-)
Nu we dan toch in het land van Apple zijn en zelfs in de staat (CA) van Apple moesten we maar eens opzoek naar een APP-Store. Via google gevonden. Ongeveer 3 mile (+/- 5 km) van het hotel. Tja dat kan met de bus... twee keer overstappen wat een gedoe... misschien hebben ze nog ergens een oude fiets... nee ook niet... lopen... wel een beetje ver.. Taxi... (het verschil met NL is ongeveer 90 a 100 euro) dus dan gooi je al weer een hoop van de 'winst'weg. De dame van het hotel wees ons op de hop on/ hop off. Voor 5 dollar pp een rondje en die stopt bij het winkelcentrum waar ook de apple store in zit. Gustav en ik op pad. Met het boemeltje langs diverse mooie punten van LA o.a. het strand kwamen we bij het winkelcentrum. Zo'n apple store is een fenomeen op zich. Bij de deur twee heren met een (uiteraard) een ipad die vragen wat je wilt. Tikken je naam in en geven aan dat je binnen enkele minuten wordt geholpen. In de winkel zo'n 80 mensen en zo'n 20 verkopers en 5 sjouwers. Een verkoper komt naar ons toe. Neemt ons mee naar een hoekje waar een mooie macbook air staat (de nieuwste uiteraard) tikt wat gegevens in... kijk dit is 'm... prijs bla die bla enz. Die wil ik oke.. en we wachten praten over koetjes en kalfjes (ja Amsterdam was hij geweest, redlight district en marihuana.. coffee shop etc) Komt een aardig dame met de arm vol 'pakjes' waaronder de iphone voor ons. Levert 'm af en nu kunnen we betalen. Zijn iphone zat in een soort hoes met een laserscanner er aan vast. Hij scant het artikel... waar moet de factuur heen.... tikt email in... hoe wilt u betalen.. mastercard.. haalt het door de gleuf die ook aan de iphone hoes zit... a.. die is geblokkeerd... dat kennen we al.... volgende kaart... die werkt. Zet hier even 'met uw vinger' een handtekening en klaar kees. Tasje erbij... en we verlaten de winkel. Zo vinden dus op 20 plekken dit soort gesprekjes plaats... wat een handel! De macbook air's (goedkoopste 1299 dollar) vlogen over de toonbank... nou ja niet over de toonbank dus....
Met de gezellige bus weer terug naar het hotel en zo hadden gustav en ik toch nog ons Apple Store uitje. De dames hadden ondertussen het zwembad onveilig gemaakt...
's avonds hebben we weer gegeten bij het tentje waar we 3 weken geleden begonnen zijn... tja Ebbersen houden van tradities. Volgend jaar weer? Ik weet het niet. Moet de aex wel wat aantrekken ;-)
Morgen weer (in twee stapjes ... komen we ook nog in Tennesee) naar Amsterdam... het regenachige Meppel. Tja dat lokt toch ook wel weer.
Tot in Meppel
Nu we dan toch in het land van Apple zijn en zelfs in de staat (CA) van Apple moesten we maar eens opzoek naar een APP-Store. Via google gevonden. Ongeveer 3 mile (+/- 5 km) van het hotel. Tja dat kan met de bus... twee keer overstappen wat een gedoe... misschien hebben ze nog ergens een oude fiets... nee ook niet... lopen... wel een beetje ver.. Taxi... (het verschil met NL is ongeveer 90 a 100 euro) dus dan gooi je al weer een hoop van de 'winst'weg. De dame van het hotel wees ons op de hop on/ hop off. Voor 5 dollar pp een rondje en die stopt bij het winkelcentrum waar ook de apple store in zit. Gustav en ik op pad. Met het boemeltje langs diverse mooie punten van LA o.a. het strand kwamen we bij het winkelcentrum. Zo'n apple store is een fenomeen op zich. Bij de deur twee heren met een (uiteraard) een ipad die vragen wat je wilt. Tikken je naam in en geven aan dat je binnen enkele minuten wordt geholpen. In de winkel zo'n 80 mensen en zo'n 20 verkopers en 5 sjouwers. Een verkoper komt naar ons toe. Neemt ons mee naar een hoekje waar een mooie macbook air staat (de nieuwste uiteraard) tikt wat gegevens in... kijk dit is 'm... prijs bla die bla enz. Die wil ik oke.. en we wachten praten over koetjes en kalfjes (ja Amsterdam was hij geweest, redlight district en marihuana.. coffee shop etc) Komt een aardig dame met de arm vol 'pakjes' waaronder de iphone voor ons. Levert 'm af en nu kunnen we betalen. Zijn iphone zat in een soort hoes met een laserscanner er aan vast. Hij scant het artikel... waar moet de factuur heen.... tikt email in... hoe wilt u betalen.. mastercard.. haalt het door de gleuf die ook aan de iphone hoes zit... a.. die is geblokkeerd... dat kennen we al.... volgende kaart... die werkt. Zet hier even 'met uw vinger' een handtekening en klaar kees. Tasje erbij... en we verlaten de winkel. Zo vinden dus op 20 plekken dit soort gesprekjes plaats... wat een handel! De macbook air's (goedkoopste 1299 dollar) vlogen over de toonbank... nou ja niet over de toonbank dus....
Met de gezellige bus weer terug naar het hotel en zo hadden gustav en ik toch nog ons Apple Store uitje. De dames hadden ondertussen het zwembad onveilig gemaakt...
's avonds hebben we weer gegeten bij het tentje waar we 3 weken geleden begonnen zijn... tja Ebbersen houden van tradities. Volgend jaar weer? Ik weet het niet. Moet de aex wel wat aantrekken ;-)
Morgen weer (in twee stapjes ... komen we ook nog in Tennesee) naar Amsterdam... het regenachige Meppel. Tja dat lokt toch ook wel weer.
Tot in Meppel
We houden het spannend!!!
Vanmorgen rond de klok van 7 ging de wekker om op tijd bij de verhuurder te zijn.
Om alles in de koffer te gaan krijgen zijn we nog wel even zoet.
Vervolgens moeten wij die Dirty RV toch maar een beetje oppoetsen, aan ons zal het niet liggen!
Alles gaat voorspoedig en de rit ernaar toe is ook zo gepiept.
Dat komt goed uit want Marjolijn en ik willen de hele middag bij het zwembad nog één keer genieten van de palmbomen en nog een beetje bijkleuren.
In de camper wordt je namelijk niet zo bruin hahaha
Er staat al een rij voor ons maar de mensen van American cruise werken harder dan bij het ophalen voordat je het weet staan er medewerkers in de RV mega tegen de deur aan te drukken om hem open te knallen. Wij maar uitleggen dat het een probleem is en dat "he is broken" maar dat dringt niet helemaal tot Frank door.
Ik moest toch echt van Johan de linnen pakketten weer uitzoeken tot 4 pakketjes???
Zonde van de tijd, gooi daar maar in zegt Frank, voor niets uit gesloofd. Alle koffers, rugtassen, tasjes eruit en Johan gaat naar binnen voor zijn betoog van de Dirty RV.
Wij zitten te wachten op het bankje bij de spullen en ik verpats mijn koelbox nog ff voor 5 dollar aan mensen die nu vertrekken.
De taxi chauffeurs dreutelen maar om ons heen of je naar de airpoort gebracht kan worden. Ik denk dat wij hier nog wel even zitten om de klachtenlijst af te werken want 50 dollar tegemoetkoming van een dag niet kunnen toeren is toch echt te weinig.
Als Johan terug komt zien we aan zijn gezicht dat we niet onvoordelig uit de strijd zijn gekomen.
We krijgen een flink bedrag terug hoe en waarom dat vertellen we nog je weet maar nooit wie dit leest............
De Limo die er de eerste dag mensen haalde staat er nu ook.Die willen Marjolijn en ik ook wel dus ehh zullen we die taxi maar nemen.
Hebben jullie alles gecontroleerd vraagt Johan.
Ja al tig keer geen vieze sokken of onderbroeken meer te vinden. Alles ligt hier op deze hoop.
Tja en net als Bert en Lydia met de Limo (Adi vroeg zich af of Bert en Lydia nog meer hadden beleefd of wij dat ook gaan beleven? De Limo dus maar wat nu komt gelukkig niet)
Ineens zegt Johan shit de tom tom speciaal voor Amerika gekocht die hangt er nog in.
Jij hebt gecontroleerd. Ja ik heb gecontroleerd en ook al had ik hem nog tien keer gecontroleerd het is me niet opgevallen dat dat ding daar nog hing en ik keek meer in kastjes en laatjes. Gustav had ook gecontroleerd, ook hij kan zich dat hele ding niet meer voor de geest halen. Nou ja jammer er zijn ergere dingen. Het is duurder om nu terug te gaan. Dom maar we hebben er veel plezier van gehad.
Zitten we heel chique in de Limo met opgepoetste glazen te wachtend op de champagne (-;
MIJN IPHONE die hangt er ook nog in shit shit shit
Nou bellen dan!!!! Ik ga wel weer terug met deze taxi! We bellen nu!!!
Contact met de Cruiseamerican die loopt naar de RV De monteur die met de deur bezig is zegt; Nee het is er niet, de beste man zegt; er kwamen twee kleine kinderen die zeiden we forgot some one en pakten iets weg.
Gewoon gejat misschien wel onder onze ogen toen ik daar op het bankje zat te kijken naar al die Limo's
Dit is nou wel heel erg jammer, de laatste dag, tussen al die vriendelijke Amerikanen zit toch een rot appeltje die de Apple van Johan jat.
Maar goed wij drietjes hebben een tijd in de lobby gewacht tot Johan terug kwam zodat we naar onze kamer konden.
Marjolijn en ik zijn lekker bij het zwembad gaan liggen om nog een beetje bij te kleuren.
En ja we zijn in Amerika dus de mannen zijn meteen op zoek gegaan naar een Apple store. Er zit er één 3 mijl verderop en de voordeligste en makkelijkste manier om er te komen is voor 5 dollar met de hop on hop off bus te gaan. Kom je er vanzelf langs en als je je ding gedaan hebt spring je er weer op. Ze hebben ene leuke tour gereden.
Wij zijn een beetje roodbruin............
De mannen zijn weer terug met een nieuwe iphone...............
We moeten maar gewoon op onze kamer blijven de komende 24 uur.....
Om alles in de koffer te gaan krijgen zijn we nog wel even zoet.
Vervolgens moeten wij die Dirty RV toch maar een beetje oppoetsen, aan ons zal het niet liggen!
Alles gaat voorspoedig en de rit ernaar toe is ook zo gepiept.
Dat komt goed uit want Marjolijn en ik willen de hele middag bij het zwembad nog één keer genieten van de palmbomen en nog een beetje bijkleuren.
In de camper wordt je namelijk niet zo bruin hahaha
Er staat al een rij voor ons maar de mensen van American cruise werken harder dan bij het ophalen voordat je het weet staan er medewerkers in de RV mega tegen de deur aan te drukken om hem open te knallen. Wij maar uitleggen dat het een probleem is en dat "he is broken" maar dat dringt niet helemaal tot Frank door.
Ik moest toch echt van Johan de linnen pakketten weer uitzoeken tot 4 pakketjes???
Zonde van de tijd, gooi daar maar in zegt Frank, voor niets uit gesloofd. Alle koffers, rugtassen, tasjes eruit en Johan gaat naar binnen voor zijn betoog van de Dirty RV.
Wij zitten te wachten op het bankje bij de spullen en ik verpats mijn koelbox nog ff voor 5 dollar aan mensen die nu vertrekken.
De taxi chauffeurs dreutelen maar om ons heen of je naar de airpoort gebracht kan worden. Ik denk dat wij hier nog wel even zitten om de klachtenlijst af te werken want 50 dollar tegemoetkoming van een dag niet kunnen toeren is toch echt te weinig.
Als Johan terug komt zien we aan zijn gezicht dat we niet onvoordelig uit de strijd zijn gekomen.
We krijgen een flink bedrag terug hoe en waarom dat vertellen we nog je weet maar nooit wie dit leest............
De Limo die er de eerste dag mensen haalde staat er nu ook.Die willen Marjolijn en ik ook wel dus ehh zullen we die taxi maar nemen.
Hebben jullie alles gecontroleerd vraagt Johan.
Ja al tig keer geen vieze sokken of onderbroeken meer te vinden. Alles ligt hier op deze hoop.
Tja en net als Bert en Lydia met de Limo (Adi vroeg zich af of Bert en Lydia nog meer hadden beleefd of wij dat ook gaan beleven? De Limo dus maar wat nu komt gelukkig niet)
Ineens zegt Johan shit de tom tom speciaal voor Amerika gekocht die hangt er nog in.
Jij hebt gecontroleerd. Ja ik heb gecontroleerd en ook al had ik hem nog tien keer gecontroleerd het is me niet opgevallen dat dat ding daar nog hing en ik keek meer in kastjes en laatjes. Gustav had ook gecontroleerd, ook hij kan zich dat hele ding niet meer voor de geest halen. Nou ja jammer er zijn ergere dingen. Het is duurder om nu terug te gaan. Dom maar we hebben er veel plezier van gehad.
Zitten we heel chique in de Limo met opgepoetste glazen te wachtend op de champagne (-;
MIJN IPHONE die hangt er ook nog in shit shit shit
Nou bellen dan!!!! Ik ga wel weer terug met deze taxi! We bellen nu!!!
Contact met de Cruiseamerican die loopt naar de RV De monteur die met de deur bezig is zegt; Nee het is er niet, de beste man zegt; er kwamen twee kleine kinderen die zeiden we forgot some one en pakten iets weg.
Gewoon gejat misschien wel onder onze ogen toen ik daar op het bankje zat te kijken naar al die Limo's
Dit is nou wel heel erg jammer, de laatste dag, tussen al die vriendelijke Amerikanen zit toch een rot appeltje die de Apple van Johan jat.
Maar goed wij drietjes hebben een tijd in de lobby gewacht tot Johan terug kwam zodat we naar onze kamer konden.
Marjolijn en ik zijn lekker bij het zwembad gaan liggen om nog een beetje bij te kleuren.
En ja we zijn in Amerika dus de mannen zijn meteen op zoek gegaan naar een Apple store. Er zit er één 3 mijl verderop en de voordeligste en makkelijkste manier om er te komen is voor 5 dollar met de hop on hop off bus te gaan. Kom je er vanzelf langs en als je je ding gedaan hebt spring je er weer op. Ze hebben ene leuke tour gereden.
Wij zijn een beetje roodbruin............
De mannen zijn weer terug met een nieuwe iphone...............
We moeten maar gewoon op onze kamer blijven de komende 24 uur.....
Rv inleveren...
We zijn met de laatste zaken in de rv bezig. Alles (incl aankopen) weer in de koffers. Poeh! Na inleveren gaan we nog een nachtje in het hotel. Bijkomen van ons avontuur. Daar hebben we geloof ik ook internet en kunnen we wellicht nog wat foto's plaatsen. Nu eerst de rv naar cruiseamerica. ...
- Posted using BlogPress from my iPhone
Location:Sierra Way,La Verne,Verenigde Staten
vrijdag 12 augustus 2011
Laatste keer Wal Mart
We gaan verder richting de allerlaatste camping van de USA een prachtig plaatsje Ponoma met schitterende huizen zo vanuit de film.
We gaan nog even voor de allerlaatste keer naar de Wal Mart voor het avond eten en wat snaai en fruit halen voor morgen overdag en in het vliegtuig.
IK heb eindelijk na 4 potjes Rummikub van Marjolijn gewonnen en de mannen zijn nog bezig met hun potje Kolonisten van Katan.
Morgen vroeg moeten wij voor 11 uur de camper terug brengen dat wordt nog wel even spannend met onze klachten van deze geweldige RV dat horen jullie morgen……………… Groet Marina
We gaan nog even voor de allerlaatste keer naar de Wal Mart voor het avond eten en wat snaai en fruit halen voor morgen overdag en in het vliegtuig.
IK heb eindelijk na 4 potjes Rummikub van Marjolijn gewonnen en de mannen zijn nog bezig met hun potje Kolonisten van Katan.
Morgen vroeg moeten wij voor 11 uur de camper terug brengen dat wordt nog wel even spannend met onze klachten van deze geweldige RV dat horen jullie morgen……………… Groet Marina
Hollywood.....
Vanmorgen vroeg uit de veren want we moeten het laatste stuk rijden langs de kust naar LA
Toen we zo’n 3 weken geleden starten waren we niet aan Hollywood toe gekomen en Marjolijn wilde toch wel erg graag de mega lettters HOLLYWOOD in de bergen in het echt zien.
Om 10 uur zijn we gaan rijden en proberen toch om nog even een blik op te vangen van de beroemde letters en de Walk of Fame.
We tikken in onze Jane een straat vlakbij de Hollywood boulevard in en zien dan vast wel een parkeerplaats. Een parkeergarage is geen optie en verder allerlei kleine straatjes. Zien we ook nog eens in het boek van Trotter staan; Veel drugsdealers en prostitues. Blijf in uw auto, portieren op slot, houd kostbaarheden uit het zicht. Wilt u toch wandelen, probeer er dan doelgericht uit zien en draag geen sieraden……dat moeten wij dan maar niet opzoeken.
Wij vinden een plekje in een keurig straatje en met dat we keren op de weg zien we de berg met de letters HOLLYWOOD. Gelukkig missie 1 geslaagd. Foto gemaakt en nu aan de wandel voor de Walk of Fame.
Vast een erg chique straatje met mooie winkels en opgepoetste tegels. Nu had Johan al eens gelezen dat er sterren waren die vonden dat de straat verpauperde en hun ster er uit moest worden gehaald.
Dat kunnen wij ons voorstellen. Een armoedige zooi met alleen grote tattoo shops, erg leuke “bikini”winkels, rustgevend met DR Edd hij schrijft Marihuana voor, goh zonder artsenverklaring? haha we hebben de beroemdheden op de vloer gespot. Leuk om het toch eens in het echt te zien.
Wel een leuke tassenwinkel zodat we alletwee nog ff een tas konden scoren.
Denk dat we die ook wel nodig zijn om onze extra bagage mee te smokkelen want ik vraag me echt af hoe wij die zooi weer mee krijgen.
En even voor alle duidelijkheid Johan en Gustav hebben een mega stapel kleren gekocht!!!
Wij dames hebben ons echt beheerst!!!
Toen we zo’n 3 weken geleden starten waren we niet aan Hollywood toe gekomen en Marjolijn wilde toch wel erg graag de mega lettters HOLLYWOOD in de bergen in het echt zien.
Om 10 uur zijn we gaan rijden en proberen toch om nog even een blik op te vangen van de beroemde letters en de Walk of Fame.
We tikken in onze Jane een straat vlakbij de Hollywood boulevard in en zien dan vast wel een parkeerplaats. Een parkeergarage is geen optie en verder allerlei kleine straatjes. Zien we ook nog eens in het boek van Trotter staan; Veel drugsdealers en prostitues. Blijf in uw auto, portieren op slot, houd kostbaarheden uit het zicht. Wilt u toch wandelen, probeer er dan doelgericht uit zien en draag geen sieraden……dat moeten wij dan maar niet opzoeken.
Wij vinden een plekje in een keurig straatje en met dat we keren op de weg zien we de berg met de letters HOLLYWOOD. Gelukkig missie 1 geslaagd. Foto gemaakt en nu aan de wandel voor de Walk of Fame.
Vast een erg chique straatje met mooie winkels en opgepoetste tegels. Nu had Johan al eens gelezen dat er sterren waren die vonden dat de straat verpauperde en hun ster er uit moest worden gehaald.
Dat kunnen wij ons voorstellen. Een armoedige zooi met alleen grote tattoo shops, erg leuke “bikini”winkels, rustgevend met DR Edd hij schrijft Marihuana voor, goh zonder artsenverklaring? haha we hebben de beroemdheden op de vloer gespot. Leuk om het toch eens in het echt te zien.
Wel een leuke tassenwinkel zodat we alletwee nog ff een tas konden scoren.
Denk dat we die ook wel nodig zijn om onze extra bagage mee te smokkelen want ik vraag me echt af hoe wij die zooi weer mee krijgen.
En even voor alle duidelijkheid Johan en Gustav hebben een mega stapel kleren gekocht!!!
Wij dames hebben ons echt beheerst!!!
donderdag 11 augustus 2011
Terug naar de kust...............
Maar nu niet van Margriet Eshuis maar in het echie hahahaha
Gisteravond vertelden we al dat we de kleinste camping hadden, rete duur en potverdriebubbeltjes wilden we internet bijwerken deed de Wi-Fi het ook nog eens niet dus ehhhh niet naar toe gaan.
We zaten aan de koffie toen Johan buiten een foto ging maken van de camping omdat we zo leuk tussen de verlichting van de Fabrieken zaten. Schattig hoor, aan de ene kant een fabriek en aan de andere kant zo later bleek de visafslag. Johan kwam ons halen want hoorde een hard geluid het leek op blaffende honden maar dan anders. Het geluid hadden we eerder gehoord en wel bij pier 39. Wij op onderzoek uit en ja hoor achter ons zat de haven met de visafslag en daar lagen zo'n 20 zeerobben knusjes bij elkaar te tetteren. Lachen zeg wat een prachtige beesten. Marjolijn en ik vanmorgen in alle vroegte terug want we wilden ze nog even in het licht zien voordat we verder reisden. We zagen ze overal zwemmen en tussen de boten op de stijgers liggen zonnen. De mensen van de vissersboten zijn er wat minder gecharmeerd van dan wij tweeën. We mochten van een jongen door de hekken om foto's te maken als we het maar quickly deden en de hekken goed achter ons sloten hahah
Ok wij gaan vandaag verder langs de kust naar Pismo Beach. Camping vanmorgen telefonische besproken en aan het eind van de middag komen we daar zo ongeveer aan.
We hebben niet echt iets meer op het programma staan omdat we zo langzamerhand terug gaan naar LA om de camper in te leveren. Maar zien we wat dan stoppen we in combinatie met een bakkie koffie zetten, broodje eten en foto's maken.
De rit is geweldig vooral voor de chauffeur bochtjes in allerlei soorten en maten en onze camper wordt de house of horror. Gustav heeft een filmpje gemaakt en dan hoor je de geluiden en zie je de kasten openspringen, laden open knallen,rammelende kopjes, schuifend bestek van alle kopjes zijn zo langzamerhand de hoekjes af. Bij de eerste camper sprongen er geen laden open maar deze kan dit allemaal niet aan.
Onder weg zien we prachtige uitzichtpunten, Kliffen, de zee, roofvogels, palmbomen, vetplanten en jawel hoor hoopjes zeerobben. Uit de verte zijn het net naaktslakken hahah en daar heb ik een hekel aan maar voor deze beesten maak ik graag een omweg.
We hebben een heerlijke camping met een mooi zwembad en whirlpool. Samen met Marjolijn ben ik er direct in gedoken en we waanden ons in het paradijs met palmen en olijfbomen heerlijk.
Na het eten meteen weer de whirlpool in samen met Amerikaanse bewoners uit Neverland. Jaja de buren van Michel Jackson. Ze waren alle twee muzikant. Tja nu weet ik niet of het aan mijn steenkolenengels ligt of aan alle biertjes die hun al hadden gedronken want volgens mij was hij de phoneman van Michel Jackson maar volgens Marjolijn had hij de phone gerepareerd van Michel Jackson. Maar ja Michel heeft toch genoeg geld om een nieuwe te kopen en een muzikant repareert toch geen phones....
Hoe kom ik hier nu achter...........................
Trouwens onze RV heeft sinds vanmiddag bij de supermarkt een nieuwe handicap )-:
De deur wil niet meer open, de pen in het slot is afgebroken??? lekker handig allemaal over de stoelen kruipen om er aan de voorkant uit te gaan.
Nou dat wordt nog wat met inleveren van de camper, we hebben straks een A4 met mankementen, we houden jullie op de hoogte.
Morgen vertrekken naar LA en leveren we zaterdag de RV in.
We hopen Hollywood nog aan te doen of morgen of zaterdag.
Zondag vertrekken we naar Holland en vanwege het tijdsverschil komen we maandag aan het eind van de dag in Meppel aan.
Tot later...
Groet Marina
Gisteravond vertelden we al dat we de kleinste camping hadden, rete duur en potverdriebubbeltjes wilden we internet bijwerken deed de Wi-Fi het ook nog eens niet dus ehhhh niet naar toe gaan.
We zaten aan de koffie toen Johan buiten een foto ging maken van de camping omdat we zo leuk tussen de verlichting van de Fabrieken zaten. Schattig hoor, aan de ene kant een fabriek en aan de andere kant zo later bleek de visafslag. Johan kwam ons halen want hoorde een hard geluid het leek op blaffende honden maar dan anders. Het geluid hadden we eerder gehoord en wel bij pier 39. Wij op onderzoek uit en ja hoor achter ons zat de haven met de visafslag en daar lagen zo'n 20 zeerobben knusjes bij elkaar te tetteren. Lachen zeg wat een prachtige beesten. Marjolijn en ik vanmorgen in alle vroegte terug want we wilden ze nog even in het licht zien voordat we verder reisden. We zagen ze overal zwemmen en tussen de boten op de stijgers liggen zonnen. De mensen van de vissersboten zijn er wat minder gecharmeerd van dan wij tweeën. We mochten van een jongen door de hekken om foto's te maken als we het maar quickly deden en de hekken goed achter ons sloten hahah
Ok wij gaan vandaag verder langs de kust naar Pismo Beach. Camping vanmorgen telefonische besproken en aan het eind van de middag komen we daar zo ongeveer aan.
We hebben niet echt iets meer op het programma staan omdat we zo langzamerhand terug gaan naar LA om de camper in te leveren. Maar zien we wat dan stoppen we in combinatie met een bakkie koffie zetten, broodje eten en foto's maken.
De rit is geweldig vooral voor de chauffeur bochtjes in allerlei soorten en maten en onze camper wordt de house of horror. Gustav heeft een filmpje gemaakt en dan hoor je de geluiden en zie je de kasten openspringen, laden open knallen,rammelende kopjes, schuifend bestek van alle kopjes zijn zo langzamerhand de hoekjes af. Bij de eerste camper sprongen er geen laden open maar deze kan dit allemaal niet aan.
Onder weg zien we prachtige uitzichtpunten, Kliffen, de zee, roofvogels, palmbomen, vetplanten en jawel hoor hoopjes zeerobben. Uit de verte zijn het net naaktslakken hahah en daar heb ik een hekel aan maar voor deze beesten maak ik graag een omweg.
We hebben een heerlijke camping met een mooi zwembad en whirlpool. Samen met Marjolijn ben ik er direct in gedoken en we waanden ons in het paradijs met palmen en olijfbomen heerlijk.
Na het eten meteen weer de whirlpool in samen met Amerikaanse bewoners uit Neverland. Jaja de buren van Michel Jackson. Ze waren alle twee muzikant. Tja nu weet ik niet of het aan mijn steenkolenengels ligt of aan alle biertjes die hun al hadden gedronken want volgens mij was hij de phoneman van Michel Jackson maar volgens Marjolijn had hij de phone gerepareerd van Michel Jackson. Maar ja Michel heeft toch genoeg geld om een nieuwe te kopen en een muzikant repareert toch geen phones....
Hoe kom ik hier nu achter...........................
Trouwens onze RV heeft sinds vanmiddag bij de supermarkt een nieuwe handicap )-:
De deur wil niet meer open, de pen in het slot is afgebroken??? lekker handig allemaal over de stoelen kruipen om er aan de voorkant uit te gaan.
Nou dat wordt nog wat met inleveren van de camper, we hebben straks een A4 met mankementen, we houden jullie op de hoogte.
Morgen vertrekken naar LA en leveren we zaterdag de RV in.
We hopen Hollywood nog aan te doen of morgen of zaterdag.
Zondag vertrekken we naar Holland en vanwege het tijdsverschil komen we maandag aan het eind van de dag in Meppel aan.
Tot later...
Groet Marina
De Factory
Na het ontbijt zwaaien we de dametjes Gunnink uit die zijn deze week op Soccer kamp. Wij vertrekken rond 9 uur naar de Factory. Gerard en zijn company bedrukken de T-shirts van Hello Kitty, I love Las Vegas, Hawai, San Francisco etc. We hebben ze al op diverse plaatsen in winkels zien hangen we gaan nu kijken hoe ze bedrukt worden. Het gaat niet digitaal via de computer maar juist heel ambachtelijk met zeefdrukplaten en laagje voor laagje verf. Op het moment dat wij er zijn is het personeel bezig met het opstarten van een nieuw model shirt zodat er steeds proefdrukken gemaakt worden. De kleuren worden bijgesteld totdat iedereen te vreden is. Allemaal hel interessant vooral voor Gustav. Gerard denkt dat Gustav een company in Meppel gaat starten.
We hebben alle stappen bekeken in de fabriek. Ik heb even geoefend met een shirt om de lopende band te vouwen maar helaas ik was niet snel genoeg.
Leuke bijkomstigheid we mochten nog even free winkelen hahaha
En als we te weinig mee zouden nemen kreeg Gerard een boos telefoontje van Oma Gé.
Ik ben nu bang dat we de koffer echt niet meer dicht gaan krijgen!
Erg leuk allemaal.
Na de Factory zijn we naar de city van San Francisco gegaan en heeft Gerard ons door paar prachtige straten gereden. Victoriaanse huizen, straatjes waar filmen zijn opgenomen, Lombok straat de kromste straat van de wereld het is een straat met 8 bochten en kijk je achterom weer naar boven zie je de bovenkant van de auto’s en een bloemen zee.
China town een wereld op zich, krioelende mensen massa op de markt, allerlei leuke winkeltjes, en eetwinkeltjes. Daar gaan we lunchen. China is een grote wens van mij nu helemaal.
We rijden weer terug naar Novato en drinken nog even wat en nemen afscheid van de The Gunninks! We gaan richting Moss Landing.
We rijden deze laatste 2 dagen langs de kustlijn van Californië weer langzaam naar LA
Zaten we gisteravond nog aan de rand van het zwembad nu hebben we het koud.
Wel lekker om bij te slapen.
Gerard en Stacy nogmaals bedankt voor jullie gastvrijheid. De goede zorgen. Het warme welkom!
Gerard is een lieve mix van Opa Benno en Oma Gé heel bijzonder dat we helemaal bij jullie op de koffie gingen!
Erg leuk dat jullie ons een kijkje hebben gegeven hoe het in een Amerikaans huishouden er aan toe gaat. Ik ben wel bang dat Marjolijn haar zinnen nu nog meer op de USA zet snif snif
Het was super leuk!
Voor Oma Gé, alles is in orde in Novato. Prachtig huis, de bami’s die in de tuin in de schaduw komen liggen, so cute, de school ligt echt om de corner hahahah (-;
Tot morgen gaan we weer een stukkie verder naar LAX
We hebben alle stappen bekeken in de fabriek. Ik heb even geoefend met een shirt om de lopende band te vouwen maar helaas ik was niet snel genoeg.
Leuke bijkomstigheid we mochten nog even free winkelen hahaha
En als we te weinig mee zouden nemen kreeg Gerard een boos telefoontje van Oma Gé.
Ik ben nu bang dat we de koffer echt niet meer dicht gaan krijgen!
Erg leuk allemaal.
Na de Factory zijn we naar de city van San Francisco gegaan en heeft Gerard ons door paar prachtige straten gereden. Victoriaanse huizen, straatjes waar filmen zijn opgenomen, Lombok straat de kromste straat van de wereld het is een straat met 8 bochten en kijk je achterom weer naar boven zie je de bovenkant van de auto’s en een bloemen zee.
China town een wereld op zich, krioelende mensen massa op de markt, allerlei leuke winkeltjes, en eetwinkeltjes. Daar gaan we lunchen. China is een grote wens van mij nu helemaal.
We rijden weer terug naar Novato en drinken nog even wat en nemen afscheid van de The Gunninks! We gaan richting Moss Landing.
We rijden deze laatste 2 dagen langs de kustlijn van Californië weer langzaam naar LA
Zaten we gisteravond nog aan de rand van het zwembad nu hebben we het koud.
Wel lekker om bij te slapen.
Gerard en Stacy nogmaals bedankt voor jullie gastvrijheid. De goede zorgen. Het warme welkom!
Gerard is een lieve mix van Opa Benno en Oma Gé heel bijzonder dat we helemaal bij jullie op de koffie gingen!
Erg leuk dat jullie ons een kijkje hebben gegeven hoe het in een Amerikaans huishouden er aan toe gaat. Ik ben wel bang dat Marjolijn haar zinnen nu nog meer op de USA zet snif snif
Het was super leuk!
Voor Oma Gé, alles is in orde in Novato. Prachtig huis, de bami’s die in de tuin in de schaduw komen liggen, so cute, de school ligt echt om de corner hahahah (-;
Tot morgen gaan we weer een stukkie verder naar LAX
Fam Gunnink!
Rond half 7 rijden we de Vineyard Road in. Wauw een prachtige straat. We komen langs het voetbalveld met een hele groep Larsjes maar dan geen voetbal maar “Soccer” wauw die stoere pakjes en die mannetjes die elkaar als grote kerels staan om te duwen. We zoeken naar nr 2121 want daar woont Gerard met zijn fam.
We rijden de ronde oprit op en deur gaat open. We zijn even perplex een real America house een echte van de tv en een hartelijk welkom.
Eigenlijk kennen Gerard en ik elkaar van korte ontmoetingen bij Oma Gé en verder van de verhalen maar Johan en Stacey en de kinderen hebben elkaar nog nooit gezien.
Maar het staat niet tussen ons in na een warm welkom en verrast te zijn door alles wat we zagen gingen we met een koud Coronaatje, chippie en een dippie aan de rand van het zwembad zitten bijkletsen.
Marjolijn ging samen met de meiden Meckenzie en Madison het zwembad in.
Super gezellig en heerlijk na 3 weken RV een lekkere stoel een lekker drankje en lachen om onze stunts in Amerika.
Gerard woont al 35 jaar in Amerika behalve steenkolen Engels hebben we nu ook steenkolen Nederlands.
We hebben het hele huis bekeken en wij gingen een nachtje slapen in de guestroom zo heerlijk een groot bed, zachte kussens
Oma Gé ze wonen er super! Ik snap wel dat Gerard de Schuttevaerstraat heeft verruild voor Amerika!
Morgen gaan we Gerard zijn Factory bekijken en krijgen een rondtour door San Fransisco.
Maar nu eerst genieten van een lekker zacht bed!
Op naar San Fransisco!
We moeten ff terug met de gedachten want we hebben in 48 uur wel heel veel gezien en gedaan.
We hadden twee dagen geen internet en waren twee dagen niet in de gelegenheid om er even voor te gaan zitten.
We hebben nu de allerkleinste RV camping in Moss Landing, 46 plaatsen en behalve een wc en douche is er niks. Waar ze maar liefst 75 dollar voor vragen! Kantoor was al om 17.00 uur gesloten. We hebben onze reservering van het prikbord gehaald en tja de code voor gratis 1 uur Wi-Fi kunnen we morgenvroeg 09.00 uur pas ophalen.
Dus nu ff bloggen en morgenvroeg plaatsen we het .
Woensdagochtend zijn we op tijd vertrokken uit Petuloma naar San Francisco. We hadden al iets verteld over de ongevraagde rondtoer maar wat ik expres nog maar even niet heb verteld is dat het even helemaal niet fijn was. Anders slapen de oma’s niet hahaha
Hoe kregen we het voor elkaar San Francisco is mega groot, geweldig om er te zijn en wij rijden precies een totaal verkeerde buurt in. Ik kan je vertellen de 3 uur wachten in de Death Valley gaf mij minder angstige momenten dan een half uur in deze straat. Het contrast was erg groot. Prachtige kantoren, mooie winkels, keurig verzorgde mensen die gewoon alleen over straat liepen. Maar daartussen lagen mensen in vodden gewikkeld, hun winkelkarretje met al hun bezittingen voor hun uitduwend voortdurend op zoek naar eten in de prullenbak, bedelen, letterlijk in de goot liggen, zittend op de grond krijsen, echt even heel erg.
Not my cup of tea!!
Maar goed we hebben dat heus ook in Amsterdam, Rotterdam what ever maar daar gaan we niet heen of beter gezegd we zoeken het niet op.
Woensdagmorgen gaan we naar het prachtige San Francisco en parkeren de RV in het haven gebied “Marina” dat is dan toch wel weer aardig!
We wandelen richting Fisherman’s Warf om een fiets te gaan huren. We gaan fietsen over de Golden Gate Bridge. Wat gaf dat een lekker gevoel we voelden ons best stoer. Op de city bike langs de boulevard voor de skyline van San Francisco, voor ons het eiland Alcatraz op naar de Golden Gate Bridge. Het is met het fietsen net als met de zondagsrijders in de auto er zijn heeeel veel mensen die nooit fietsen. Daar wil Amerika geen gezeur mee hebben dus moet je eerst laten zien of je wel kan fiesten hahah onder luid applaus krijg ja dan naast je veterstrikdiploma, tafeldiploma figuurlijk je fietsdiploma!
Het was een prachtige fietstocht langs alle mooie Vicoriaansehuizen het is een enorme klim naar de brug en op de brug waait het loeihard zodat Johan zijn pet voor de vrijheid koos. Maarrrr de lady op de bridge was sneller en sprong boven op de pet!
Vandaag hoorden wij dat er per jaar zo’n 40 mensen van deze brug afspringen om er een eind aan te maken. Toch wil men proberen om het te voorkomen. Er hulp telefoons met een “selfhulp” nummer die je ten allen tijde mag bellen want ook voor jou is hulp mogelijk!
Vanaf de brug zijn we terug gefietst naar Fishermanwarf met zijn talloze winkeltjes en toeristische attracties en op pier 39 alle zeerobben. Een mega spektakel een enorme berg zeerobben die brullen, joelen en elkaar ervan afgooien. Ik kan daar uren naar kijken.
Rond de klok van vieren leveren we de fiets in en gaan we richting Novato om op bezoek te gaan bij Gerard en Stacey.
We komen langs Muir Woods National Park waar de enorme Sequoia bomen een prachtig park vormen. We dachten dat even snel te doen maar we vergissen ons door de afstand. Het waren één en al kronkelweggetjes naar boven en beneden. Oh oh dat wordt een race we hadden afgesproken om om 6 uur bij de Fam Gunnink te zijn.
Even een Japans bezoek, je weet wel een klik hier en een klik daar, gauw de bomen knuffelen en op naar de Fam Gunnink. Maar we moeten wel even zeggen wat een prachtige bomen, so cute!!!!
Wij denken dat de Plop filmen hier zijn opgenomen.
Een sprookjes bos maar dan in het echt!
Op naar de Fam Gunnink!
We hadden twee dagen geen internet en waren twee dagen niet in de gelegenheid om er even voor te gaan zitten.
We hebben nu de allerkleinste RV camping in Moss Landing, 46 plaatsen en behalve een wc en douche is er niks. Waar ze maar liefst 75 dollar voor vragen! Kantoor was al om 17.00 uur gesloten. We hebben onze reservering van het prikbord gehaald en tja de code voor gratis 1 uur Wi-Fi kunnen we morgenvroeg 09.00 uur pas ophalen.
Dus nu ff bloggen en morgenvroeg plaatsen we het .
Woensdagochtend zijn we op tijd vertrokken uit Petuloma naar San Francisco. We hadden al iets verteld over de ongevraagde rondtoer maar wat ik expres nog maar even niet heb verteld is dat het even helemaal niet fijn was. Anders slapen de oma’s niet hahaha
Hoe kregen we het voor elkaar San Francisco is mega groot, geweldig om er te zijn en wij rijden precies een totaal verkeerde buurt in. Ik kan je vertellen de 3 uur wachten in de Death Valley gaf mij minder angstige momenten dan een half uur in deze straat. Het contrast was erg groot. Prachtige kantoren, mooie winkels, keurig verzorgde mensen die gewoon alleen over straat liepen. Maar daartussen lagen mensen in vodden gewikkeld, hun winkelkarretje met al hun bezittingen voor hun uitduwend voortdurend op zoek naar eten in de prullenbak, bedelen, letterlijk in de goot liggen, zittend op de grond krijsen, echt even heel erg.
Not my cup of tea!!
Maar goed we hebben dat heus ook in Amsterdam, Rotterdam what ever maar daar gaan we niet heen of beter gezegd we zoeken het niet op.
Woensdagmorgen gaan we naar het prachtige San Francisco en parkeren de RV in het haven gebied “Marina” dat is dan toch wel weer aardig!
We wandelen richting Fisherman’s Warf om een fiets te gaan huren. We gaan fietsen over de Golden Gate Bridge. Wat gaf dat een lekker gevoel we voelden ons best stoer. Op de city bike langs de boulevard voor de skyline van San Francisco, voor ons het eiland Alcatraz op naar de Golden Gate Bridge. Het is met het fietsen net als met de zondagsrijders in de auto er zijn heeeel veel mensen die nooit fietsen. Daar wil Amerika geen gezeur mee hebben dus moet je eerst laten zien of je wel kan fiesten hahah onder luid applaus krijg ja dan naast je veterstrikdiploma, tafeldiploma figuurlijk je fietsdiploma!
Het was een prachtige fietstocht langs alle mooie Vicoriaansehuizen het is een enorme klim naar de brug en op de brug waait het loeihard zodat Johan zijn pet voor de vrijheid koos. Maarrrr de lady op de bridge was sneller en sprong boven op de pet!
Vandaag hoorden wij dat er per jaar zo’n 40 mensen van deze brug afspringen om er een eind aan te maken. Toch wil men proberen om het te voorkomen. Er hulp telefoons met een “selfhulp” nummer die je ten allen tijde mag bellen want ook voor jou is hulp mogelijk!
Vanaf de brug zijn we terug gefietst naar Fishermanwarf met zijn talloze winkeltjes en toeristische attracties en op pier 39 alle zeerobben. Een mega spektakel een enorme berg zeerobben die brullen, joelen en elkaar ervan afgooien. Ik kan daar uren naar kijken.
Rond de klok van vieren leveren we de fiets in en gaan we richting Novato om op bezoek te gaan bij Gerard en Stacey.
We komen langs Muir Woods National Park waar de enorme Sequoia bomen een prachtig park vormen. We dachten dat even snel te doen maar we vergissen ons door de afstand. Het waren één en al kronkelweggetjes naar boven en beneden. Oh oh dat wordt een race we hadden afgesproken om om 6 uur bij de Fam Gunnink te zijn.
Even een Japans bezoek, je weet wel een klik hier en een klik daar, gauw de bomen knuffelen en op naar de Fam Gunnink. Maar we moeten wel even zeggen wat een prachtige bomen, so cute!!!!
Wij denken dat de Plop filmen hier zijn opgenomen.
Een sprookjes bos maar dan in het echt!
Op naar de Fam Gunnink!
maandag 8 augustus 2011
Na Yosemite naar San Francisco
Vandaag zijn we terug naar het park om een wandeling te doen en nog een route te rijden.
De wandeling gaat naar de waterval waar nog geen 4 weken de kranten vol van stonden doordat 3 studenten over het hek klommen voor een nog mooiere foto en zijn verdronken. Oma Gé gooide de krant door de bus en dat we geen gekke dingen mochten doen.
Nou wij zijn erg braaf we klimmen niet over hekjes bij watervallen, sterker nog naar de onderkant van de waterval was een paar mijl lopen en bovenlangs waar het ongeluk gebeurde was 3,2 mijl heen en nog weer terug lopen Nou daar had de fam geen zin in. Aan de onderkant kon je lekker over de rotsblokken klauteren en dat was even leuk.
Misschien is het park nu ook in het nieuws want helaas staat vanaf 3 augustus een stuk Yosemite en een deel van het Sequoia park staat in de hens.
Waar wij gestrand waren had je een enorme rooklucht maar ook in het Yosemite park was ook behoorlijk veel rook.
Om 2 uur zijn we richting San Fransico vertrokken. Het was een enorme rit maar dan hebben we morgen en overmorgen een hele boel tijd om hier alles te bekijken.
Het was geweldig binnenkomen met de skyline van San Fransisco, Alcetraz en de Golden Gate. Zo'n prachtig gezicht. Helaas namen we 1 verkeerde baan van de 18 banen waardoor we ongewild een uur sight seeing SF deden. Dat was iets minder.
Wat ik nog niet verteld heb en ik vind het zelf heel bijzonder morgen gaan we aan het eind van de dag naar een hele speciale camping. We gaan op bezoek bij Gerard en Stacey Gunnink. De zoon van Oma Gé.
Hij woont hier 40 minuten vandaan en we gaan op een echte Amerikaanse oprit een nachtje camperen.
We zijn uitgenodigd om te komen pizza eten en samen met hun kinderen zwemmen in hun zwembad. We hebben er erg veel zin aan.
Jullie horen morgen wat we zelf gaan doen in SF en overmorgen over onze ontmoeting bij de Fam Gunnink.
En ja de dagen vliegen nog maar een kleine week.
De wandeling gaat naar de waterval waar nog geen 4 weken de kranten vol van stonden doordat 3 studenten over het hek klommen voor een nog mooiere foto en zijn verdronken. Oma Gé gooide de krant door de bus en dat we geen gekke dingen mochten doen.
Nou wij zijn erg braaf we klimmen niet over hekjes bij watervallen, sterker nog naar de onderkant van de waterval was een paar mijl lopen en bovenlangs waar het ongeluk gebeurde was 3,2 mijl heen en nog weer terug lopen Nou daar had de fam geen zin in. Aan de onderkant kon je lekker over de rotsblokken klauteren en dat was even leuk.
Misschien is het park nu ook in het nieuws want helaas staat vanaf 3 augustus een stuk Yosemite en een deel van het Sequoia park staat in de hens.
Waar wij gestrand waren had je een enorme rooklucht maar ook in het Yosemite park was ook behoorlijk veel rook.
Om 2 uur zijn we richting San Fransico vertrokken. Het was een enorme rit maar dan hebben we morgen en overmorgen een hele boel tijd om hier alles te bekijken.
Het was geweldig binnenkomen met de skyline van San Fransisco, Alcetraz en de Golden Gate. Zo'n prachtig gezicht. Helaas namen we 1 verkeerde baan van de 18 banen waardoor we ongewild een uur sight seeing SF deden. Dat was iets minder.
Wat ik nog niet verteld heb en ik vind het zelf heel bijzonder morgen gaan we aan het eind van de dag naar een hele speciale camping. We gaan op bezoek bij Gerard en Stacey Gunnink. De zoon van Oma Gé.
Hij woont hier 40 minuten vandaan en we gaan op een echte Amerikaanse oprit een nachtje camperen.
We zijn uitgenodigd om te komen pizza eten en samen met hun kinderen zwemmen in hun zwembad. We hebben er erg veel zin aan.
Jullie horen morgen wat we zelf gaan doen in SF en overmorgen over onze ontmoeting bij de Fam Gunnink.
En ja de dagen vliegen nog maar een kleine week.
Yosemite National Park
Na het ontbijt gaan we via Mammoth Lakes naar Yosemite National Park
Het was een raar gevoel dat we de zondag bijna levend verbranden in de Death Valley een kwartier buiten de auto een liter water drinken om je vocht aan te vullen. Overal waar je keek de Sahara duinen. En nu gaan we naar groene bomen met denneappels van wel 20 cm doorsnee zo jammer dat ik die niet mee kan nemen.
Allemaal mooie watertjes (Lake) waar kindertjes aan het vissen waren. Ik zat ineens helemaal in de boeken van Danielle Steel.
Leuke winkeltjes en een luxe skioord. Brad Pitt en Angelina Jolie komen hier hun wintersport doen. Een leuk bakkerswinkeltje en wel 3 kassa's en rijen dik. Marjolijn en ik dachten een lekker fruittaartje bij de koffie hebben we wel verdiend.
Zegt de dame achter de kassa in een doos of in een zakje. Nou die mooie taartjes verdienen toch wel een doosje. Dat is dan 22 dollar, pardon hoor ik dat goed?
Tja dat vind ik wel erg veel dat komt op zo'n 16 euro, 4 euro voor een minitaartje. Dat doet deze knieperige Drenth toch maar niet hahah
We rijden verder naar de Yosemite en echt geweldig groen, watervallen, Marjolijn spot maar liefst 4 herten, de eeuwige sneeuw gaan we ff met de blote voeten in. En hoog pfffff 8baantjes rijden als de camper dit maar aan kon.
We hebben geen tel bereik meer en ook geen camping. In de Yosemite is alles vol en heel eerlijk tussen de beren zie ik het ook niet zo zitten haha
Je ziet ze nooit maar als je in een tent slaapt moet je een berenblik bij de parkwachter halen want hun neuzen zijn erg goed.
Voorbij Yosemite vinden we een camping. Tot nu toe de minste en de duurste.
60 dollar naast de wc en de mensen lopen bijna over ons heen als ze naar de wc gaan.
Wat wel leuk is talloze jongeren groepen in een tent tot dusver waren er allen maar campers met airco maar nu ook gewoon camperen.
En als ik sta af te wassen buiten op de picknick tafel komt een meisje uit Australie eens even vragen waar wij vandaan komen.
Erg leuk van USA is dat zo gauw je een fot ergens van gaat maken iemand vraagt of je er niet liever met het hele gezin op wil en waar je vandaan komt.
En Holland is een stipje op de kaart maar valt onder de noemer Europe.
In de winkel vraagt een oud dametje of ik kan helpen, ik zeg dat ik niet weet hoe het moet. Where do you come from. Holland. O i like it my sun live in England, zo grappig
Het was een raar gevoel dat we de zondag bijna levend verbranden in de Death Valley een kwartier buiten de auto een liter water drinken om je vocht aan te vullen. Overal waar je keek de Sahara duinen. En nu gaan we naar groene bomen met denneappels van wel 20 cm doorsnee zo jammer dat ik die niet mee kan nemen.
Allemaal mooie watertjes (Lake) waar kindertjes aan het vissen waren. Ik zat ineens helemaal in de boeken van Danielle Steel.
Leuke winkeltjes en een luxe skioord. Brad Pitt en Angelina Jolie komen hier hun wintersport doen. Een leuk bakkerswinkeltje en wel 3 kassa's en rijen dik. Marjolijn en ik dachten een lekker fruittaartje bij de koffie hebben we wel verdiend.
Zegt de dame achter de kassa in een doos of in een zakje. Nou die mooie taartjes verdienen toch wel een doosje. Dat is dan 22 dollar, pardon hoor ik dat goed?
Tja dat vind ik wel erg veel dat komt op zo'n 16 euro, 4 euro voor een minitaartje. Dat doet deze knieperige Drenth toch maar niet hahah
We rijden verder naar de Yosemite en echt geweldig groen, watervallen, Marjolijn spot maar liefst 4 herten, de eeuwige sneeuw gaan we ff met de blote voeten in. En hoog pfffff 8baantjes rijden als de camper dit maar aan kon.
We hebben geen tel bereik meer en ook geen camping. In de Yosemite is alles vol en heel eerlijk tussen de beren zie ik het ook niet zo zitten haha
Je ziet ze nooit maar als je in een tent slaapt moet je een berenblik bij de parkwachter halen want hun neuzen zijn erg goed.
Voorbij Yosemite vinden we een camping. Tot nu toe de minste en de duurste.
60 dollar naast de wc en de mensen lopen bijna over ons heen als ze naar de wc gaan.
Wat wel leuk is talloze jongeren groepen in een tent tot dusver waren er allen maar campers met airco maar nu ook gewoon camperen.
En als ik sta af te wassen buiten op de picknick tafel komt een meisje uit Australie eens even vragen waar wij vandaan komen.
Erg leuk van USA is dat zo gauw je een fot ergens van gaat maken iemand vraagt of je er niet liever met het hele gezin op wil en waar je vandaan komt.
En Holland is een stipje op de kaart maar valt onder de noemer Europe.
In de winkel vraagt een oud dametje of ik kan helpen, ik zeg dat ik niet weet hoe het moet. Where do you come from. Holland. O i like it my sun live in England, zo grappig
Amerikaanse vrienden verlaten
Het was een hele lange dag maar ach best gezellig
Peggy en haar man onze logenoten hebben samen met ons onder de dikke boom op he terrein van de garage zitten kletsen.
Om half 9 kwam Jimmy met een mega vrachtwagen onze mini camper brengen hahaha
And Jimmy vond alles cool. Where do you come from? Holland, COOL hahah
Wij zeggen nu de hele dag COOOOL!
Jimmy je was wel ons reddend engeltje.
Doordat het om 8 uur al zo lekker donker is hadden we een beetje rommelige verhuizing.
Maar onze Amerikaanse lotgenoten liepen druk te sjouwen met onze zooi.
Ze moesten nog een dag wachten. De maandag ging hun camper weg gesleept worden de diepvries moest nog leeg. We kregen een zakje met ijsbergsla, tomaat, fles mosterd, pot mayonaise, broodjes en de hamburgers mee voor een real American Broodje Hamburger.
Na elkaar op de foto gezet te hebben en een hunk namen we afscheid met luid getoeter.
Om 21.00 uur 4 mijl verderop de camping op. Heerlijk alles weer inrichten nou ja stonk nogal naar rook en Gustav en ik hebben sowieso al de ene bloedneus naar de andere. Gelukkig was Ome Sjoerd (onze doc) zo lief om een reserve kuurtje mee te geven die zijn we nu dus wel nodig.
Maar om 23.00 uur hadden we een lekkere douche gehad het toetje nog maar even opgegeten en naar bed gegaan.
Het nadeel van in het donker op een camping komen is een verrassing hoe de camping er de andere morgen uitziet.
Ik dus op weg naar de wc/douche en dacht je dat ik die vinden kon hahah
Maarrrrrr als je maar lang genoeg rondjes blijft draaien dan kom je er wel
Peggy en haar man onze logenoten hebben samen met ons onder de dikke boom op he terrein van de garage zitten kletsen.
Om half 9 kwam Jimmy met een mega vrachtwagen onze mini camper brengen hahaha
And Jimmy vond alles cool. Where do you come from? Holland, COOL hahah
Wij zeggen nu de hele dag COOOOL!
Jimmy je was wel ons reddend engeltje.
Doordat het om 8 uur al zo lekker donker is hadden we een beetje rommelige verhuizing.
Maar onze Amerikaanse lotgenoten liepen druk te sjouwen met onze zooi.
Ze moesten nog een dag wachten. De maandag ging hun camper weg gesleept worden de diepvries moest nog leeg. We kregen een zakje met ijsbergsla, tomaat, fles mosterd, pot mayonaise, broodjes en de hamburgers mee voor een real American Broodje Hamburger.
Na elkaar op de foto gezet te hebben en een hunk namen we afscheid met luid getoeter.
Om 21.00 uur 4 mijl verderop de camping op. Heerlijk alles weer inrichten nou ja stonk nogal naar rook en Gustav en ik hebben sowieso al de ene bloedneus naar de andere. Gelukkig was Ome Sjoerd (onze doc) zo lief om een reserve kuurtje mee te geven die zijn we nu dus wel nodig.
Maar om 23.00 uur hadden we een lekkere douche gehad het toetje nog maar even opgegeten en naar bed gegaan.
Het nadeel van in het donker op een camping komen is een verrassing hoe de camping er de andere morgen uitziet.
Ik dus op weg naar de wc/douche en dacht je dat ik die vinden kon hahah
Maarrrrrr als je maar lang genoeg rondjes blijft draaien dan kom je er wel
zondag 7 augustus 2011
Wat een gedoe
Zoals Gustav al schreef hebben we uiteindelijk een andere camper. Na ons pechmoment toch ruim 30 uur later. Deze is een stuk kleiner en wellicht nog ouder dan die andere. Al met al niet zo tevreden over cruise america. Ging gisteren ook nog spontaan de kachel aan... Niet uit te krijgen. Airco op vol en kachel aan??? Na wat technische ingrepen in de meterkast is het gelukt de kachel uit te krijgen. Verder is ook nog gerookt in deze camper wat voor onze neuzen niet best is. CA geeft aan niets voor ons te kunnen doen :-( Maaaar we kunnen rijden, hebben een dak boven ons hoofd en gaan met plezier de laatste week in. Op richting yosimity np daarna san fransisco richting LA. Even een dipje in onze verder fantastische reis! Gisteren 'noodgedwongen' doorgebracht met onze lotgenoten. Goed voorons Engels en we weten weerveel meer van de USA. Op de vraag aan de garagehouder hoe we even boodschappen konden doen kregen we een minstens 25 jaar oude Cheffy mee. Foto's plaatsen we nog. Prachtig wat een ding! Marjolijn met haar nieuwe hoed leek wel marilyn Monroe. Zelfs van onze pechdag konden we nog een bijzondere happing maken :-)
Gr. Johan
---
Gepost vanaf Gustav zijn iPhone.
zaterdag 6 augustus 2011
In een echt Amerikaanse ...wagen de boodschappen gedaan
Het is nu 17.00 uur en jullie liggen allemaal op één oor.
We hebben tussen de middag te horen gekregen dat Cruise America onderweg is met een nieuwe camper en rond 7, 8 uur hier aan komt.
Tja het is nu eenmaal zo de afstanden zijn enorm.
Had ik bij Las Vegas zo'n spannend gevoel van jee naar de grote stad bij het naar binnen gaan van de Death Valley een onderbuikgevoel van veel water en food maar we zijn nu toch wel ff een stukkie verder en we moeten een boodschap doen.
Cruise American heeft ons laten weten een taxi te mogen nemen en voor 30 dollar ons naar een winkel laten brengen.
Maar hier op het terrein staat een echte real American car en die mogen we mee nemen.
Echt lachen de foto zullen we gauw plaatsen. We zoefden over de weg zoals in een film.
Het dorpje Lone Pine is een echt Western dorpje dus daar op zoek naar food. Wij denken dat de spullen voor de toeristen zijn mar nee de cowboy laarzen, hoeden, food is voor de plaatselijke bevolking. Marjolijn heeft een mooie zonnehoed gekocht zodat ze nu echt als een ster in de auto terug zoefde naar onze "camping".
Met het Amerikaans echtpaar hebben we alle ins en outs van beide landen besproken en zo toevallig He is á Farmacie man! Dus gespreksstof genoeg over de regels van hier en daar en over de makertjes, verzekeringen etc.
In het dorp de boodschappen gedaan tot morgenochtend de camping voor vannacht besproken. Ik ga nu spaghetti koken en ga er van uit dat we tegen een uur of negen lekker onder een douche op de camping staan.
Toen ik gisteravond heeel ongelukkig in het donker buiten stond af te wassen, Marjolijn met zaklantaarn bijschijnen een mega schorpioen voorbij kroop toen dacht ik wel ff aan Alet kamperen, creperen hahahah
Nee hoor ALet we blijven lachen
Ps Marjolijn rent net de Camper in een squerel (eekhoorn) vloog uit de boom de prullebak in hahaha behalve op de sloop tussen alle trucks toch een beetje natuur
Later.............................
We hebben tussen de middag te horen gekregen dat Cruise America onderweg is met een nieuwe camper en rond 7, 8 uur hier aan komt.
Tja het is nu eenmaal zo de afstanden zijn enorm.
Had ik bij Las Vegas zo'n spannend gevoel van jee naar de grote stad bij het naar binnen gaan van de Death Valley een onderbuikgevoel van veel water en food maar we zijn nu toch wel ff een stukkie verder en we moeten een boodschap doen.
Cruise American heeft ons laten weten een taxi te mogen nemen en voor 30 dollar ons naar een winkel laten brengen.
Maar hier op het terrein staat een echte real American car en die mogen we mee nemen.
Echt lachen de foto zullen we gauw plaatsen. We zoefden over de weg zoals in een film.
Het dorpje Lone Pine is een echt Western dorpje dus daar op zoek naar food. Wij denken dat de spullen voor de toeristen zijn mar nee de cowboy laarzen, hoeden, food is voor de plaatselijke bevolking. Marjolijn heeft een mooie zonnehoed gekocht zodat ze nu echt als een ster in de auto terug zoefde naar onze "camping".
Met het Amerikaans echtpaar hebben we alle ins en outs van beide landen besproken en zo toevallig He is á Farmacie man! Dus gespreksstof genoeg over de regels van hier en daar en over de makertjes, verzekeringen etc.
In het dorp de boodschappen gedaan tot morgenochtend de camping voor vannacht besproken. Ik ga nu spaghetti koken en ga er van uit dat we tegen een uur of negen lekker onder een douche op de camping staan.
Toen ik gisteravond heeel ongelukkig in het donker buiten stond af te wassen, Marjolijn met zaklantaarn bijschijnen een mega schorpioen voorbij kroop toen dacht ik wel ff aan Alet kamperen, creperen hahahah
Nee hoor ALet we blijven lachen
Ps Marjolijn rent net de Camper in een squerel (eekhoorn) vloog uit de boom de prullebak in hahaha behalve op de sloop tussen alle trucks toch een beetje natuur
Later.............................
Verplichte rustdag )-:
Wat een verhaal hé
Nog aan het nagenieten van Las Vegas beetje dommelen aan het tafeltje en ineens....
Daar stonden we in de Sahara en op mijn beste steenkolen Engels hulp vragen en weer vertellen dat er hulp onderweg is noem maar op
Maar echt iedereen die je passeert stopt komt naar de camper, do you need our help??
En de Franse jongens die in de warmte een berg gaan beklimmen zonder pet, bril met spijkerbroek oh ik dacht straks Johan niet meer terug en kan ik hier twee boys gaan reanimeren. Dus hup in de camper en water gegeven.
Wat was ik blij dat ik de Wal Mart nog even was binnen gelopen voor 2 extra tanken water en food tot vandaag!!!
Want de camping nu is een sloop bedrijf met onder een dikke boom een schommelbankje en paar stoelen wat een geluk dat we 4 stoeltjes mee kregen omdat we moesten wachten.
Het is hier warm met een heerlijk briesje. Samen met en Amerikaans echtpaar proberen we elkaar's cultuur te leren kennen. Deze mensen krijgen maandag een huurauto en zijn 5 dagen van huis en hun camper wordt weg gesleept want de motor is in de soep gedraaid.
Wij wachten op een telefoontje van CruiseAmerica die is op zoek naar een andere camper en die wordt vandaag, vanmiddag, vanavond, vannacht hier heen gebracht????
Het gaat goed komen. Nu had ik van Lydia hetzelfde verhaal gehoord en bij haar de foto's bekeken ook de foto dat ze aan het overpakken waren......
Marjolijn zei al je wilde toch dezelfde reis ongeveer als Lydia daar hoort dit ook bij hahaha
Ons ritje zou vandaag kort zijn dus als het een beetje mee zit raken we niet echt achter.
Jammer maar ach er zijn ergere dingen en deze mensen zijn erg aardig ik ben blij dat we niet in Ijsland of Frankrijk zijn want daar zijn ze toch stugger en minder begaan.
Iedereen vraagt hier meteen heb je genoeg water heb je genoeg voedsel allemaal aanwezig.
We houden jullie op de hoogte!!!
Nog aan het nagenieten van Las Vegas beetje dommelen aan het tafeltje en ineens....
Daar stonden we in de Sahara en op mijn beste steenkolen Engels hulp vragen en weer vertellen dat er hulp onderweg is noem maar op
Maar echt iedereen die je passeert stopt komt naar de camper, do you need our help??
En de Franse jongens die in de warmte een berg gaan beklimmen zonder pet, bril met spijkerbroek oh ik dacht straks Johan niet meer terug en kan ik hier twee boys gaan reanimeren. Dus hup in de camper en water gegeven.
Wat was ik blij dat ik de Wal Mart nog even was binnen gelopen voor 2 extra tanken water en food tot vandaag!!!
Want de camping nu is een sloop bedrijf met onder een dikke boom een schommelbankje en paar stoelen wat een geluk dat we 4 stoeltjes mee kregen omdat we moesten wachten.
Het is hier warm met een heerlijk briesje. Samen met en Amerikaans echtpaar proberen we elkaar's cultuur te leren kennen. Deze mensen krijgen maandag een huurauto en zijn 5 dagen van huis en hun camper wordt weg gesleept want de motor is in de soep gedraaid.
Wij wachten op een telefoontje van CruiseAmerica die is op zoek naar een andere camper en die wordt vandaag, vanmiddag, vanavond, vannacht hier heen gebracht????
Het gaat goed komen. Nu had ik van Lydia hetzelfde verhaal gehoord en bij haar de foto's bekeken ook de foto dat ze aan het overpakken waren......
Marjolijn zei al je wilde toch dezelfde reis ongeveer als Lydia daar hoort dit ook bij hahaha
Ons ritje zou vandaag kort zijn dus als het een beetje mee zit raken we niet echt achter.
Jammer maar ach er zijn ergere dingen en deze mensen zijn erg aardig ik ben blij dat we niet in Ijsland of Frankrijk zijn want daar zijn ze toch stugger en minder begaan.
Iedereen vraagt hier meteen heb je genoeg water heb je genoeg voedsel allemaal aanwezig.
We houden jullie op de hoogte!!!
vrijdag 5 augustus 2011
Death Valley and the engine went death...
Na Vegas op naar Yosimite NP. Dat was onze gedachte. Een reis via Death Valley naar Lone Pine daar overnachten en dan naar Yosimite. Na wat 'uitslapen' in Las Vegas op pad. Je gaat de warmte in dus we hebben ons goed voorbereid. Alle tanken vol.. extra water ingeslagen en op pad.
De tocht door Death Valley was mooi... weer een totaal ander gebied dan wat we allemaal al gezien hadden. Op een gegeven moment bevind je je 2000 meter hoogte en even later een stuk onder zee niveau. Dat laat zich dan ook zien door mooie zoutmeren. Drooggevallen meren met een bodem van zout.
So far so good... Als je de bodem hebt bereikt moet je ook weer omhoog... dat ging aanvankelijk prima... Waarschuwingsbord zet je airco uit om de motor maximale koeling te kunnen geven... dat doen we dus maar. Houd de motor netjes op toeren en rem ook op de motor... ga je omhoog ... gebruik de 'towl/haul' instelling van de versnellingsbak... gaat ook goed. En toen opeens... terwijl alles op het dashboard op 'ok' staat (oliedruk, olietemp, water temp,...) net na een haarspeld bocht in een erg lastig te rijden gebied hik hik hik en stop.... Dat was toch wel zo'n beetje het nachtmerrie scenario. De RV stond gevaarlijk maar op zich zag het andere verkeer 'm wel staan. Buiten is het 45 graden... een motor die het niet meer doet. Wat nu.... het verkeer er maar omheen leiden... en nadenken euh cellphone bereik... forget it... We hebben gelukkig meer dan genoeg water. De airco werkt ook op de generator. Die gestart en gelukkig in de RV weer enige koeling. Een auto (die er nog niet eens zo heel veel langskomen) stopte om te vragen of ze konden helpen. Tja nummer van de verhuurder... geen telefoonbereik zoals ik zei dus... wat nu. Ik zou mee gaan naar het eerst volgende dorp volgens de kaart (40 miles....)en daar dan bellen met de verhuurder om te kijken wat we moeten doen. Tja da's ook nog al wat. Toen bedacht de dame dat het vorige punt met een benzinepomp ongeveer 5 mile terug was. Ik ben auto's van de ander kant aan gaan houden. De meeste stopten trouwens sowieso al... (USA is echt een vriendelijk land!) Een paar jongens (uit Parijs naar later bleek) zouden proberen bij de benzine pomp te bellen naar de verhuurder. Ze kwamen terug. Bellen ging lastig en ik moest hoe dan ook zelf bellen. Ik mee naar de bezine pomp. Marina en the kids in the middle of nowhere.. midden op de weg achterlatend.... Bij het tankstation bleek alleen satalite telefoon aanwezig te zijn. En ach laat je daar nu geen 0800 nummers mee kunnen draaien. Dan de parkwachter maar gebeld. De dame van het tankstations (ook weer erg vriendelijk) belde met de parkranger: RV dangerous point middle of the road... De parkranger zou bellen met de verhuurder en terug bellen naar het tankstation. Poeh... dat ging er op lijken. De franse jongens (met z'n 4-en in de auto) twee waren er bij de camper achtergebleven om ruimte in de auto te maken voor mij en gingen daar met 45 graden op rotsen klimen... De ander twee keken wat moedeloos ... al dat gebel en er leek geen duidelijkheid te komen. Toen we wisten dat de parkranger aan de slag ging heb ik ze hartelijk bedankt en voorgesteld dat ze naar de camper terug zouden rijden. Marina zouden informeren en dat ik dan wel zou komen wanneer ik meer wist. De jongens waren inmiddels ook in de camper gegaan. 45 graden is idd erg warm en de airco op de 'genset' werkte nog steeds.
De parkranger belde terug en er zou vanuit Lone Pine een sleepwagen onze kant op komen. Nu moest ik nog weer naar de auto. De eigenaar van het benzine station wilde me wel terug brengen.... Ik heb 'm maar een mooie fooi gegeven. Belden kostte trouwens 3 dollar per minuut... (tja via satalite).
Ik was weer bij m'n gezinnetje... de airco deed het nog steeds.... en nu wachten.
Na ongeveer 2 uur na het stilvallen van de motor was de sleepdienst aanwezig. Met een echte sherif en al. Een RV op de sleepwagen is nog een heel gedoe. Even naar een vielige plek en toen moest de cardan-as nog verwijderd worden omdat ander de automaat naar z'n grootje gaat.
Tja en dan achter een sleepwagen naar Lone Pine... das best raar. Je rijdt wel maar kunt verder niet doen. In Lone Pine werden we naast een andere gestrande camper geplaatst op onze eigen Camping 'tranendal'. Even kijken of de motor weer wil starten... en ja hoor.... Volgens de garage een oververhitte brandstof pomp. Moet wel even naar gekeken woren. ... dat gaan ze morgen doen (vanaf 09.00 uur). Wij hebben even kennisgemaakt met onze lotgenoten en zijn gaan koken eten enz.
Nu we weer bereik hebben even gebeld met de verhuurder... alles via hun nu oke... morgen kijken naar de brandstof pomp en dan hopen we dat we weer verder kunnen... Je kunt niet zeggen dat we een saaie vakantie hebben...:-)
Campermotor in de soep
Nadat eergisteren midden in de desert onze camper ermee ophield. Is het ons gisteren gelukt een nieuwe te krijgen. Helaas is deze wel een maatje kleiner, maar we kunnen te minste weer verder.
Hij kwam gisteren rond half negen, daarna nog een heleboel spullen overladen en uiteindelijk stonden we half elf op de camping. En een paar minuten onze heerlijke verdiende warme douche.
---
Gepost vanaf Gustav zijn iPhone.
Hij kwam gisteren rond half negen, daarna nog een heleboel spullen overladen en uiteindelijk stonden we half elf op de camping. En een paar minuten onze heerlijke verdiende warme douche.
---
Gepost vanaf Gustav zijn iPhone.
Las Vegas
Na het shoppen kwamen we rond 3 uur aan in het Hotel samen met honderden anderen hahah
Een echt family hotel er loopt dus van alles rond.
We hadden het twee dagen geleden vanuit de Mac geboekt en je moet dan mar afwachten of alles ok is. Maar wat is je naam Ebbbers, yes ok, nou joh waar zouden we zonder internet zijn.
Lekker gedouchet en ons klaar gemaakt voor "the Strip".
Ik voel me eve iets minder toerist met een shirt met een leuk riempje mijn haren eens even alle valse krullen eruit gefohnd maar ja die knalgroene rugtas verraad weer alles.
We gaan naar de Deuce bus die rijdt de hele middag en nacht over the strip en wij zitten aan het begin en aan het eind 4 mijl verderop gaan we naar de musical Lion King.
De bus is een beleving zoals Johan al vertelde. Maar mijn dag was helemaal goed. Een vrolijke Amerikaanse dame gilde door de bus;I like yor belt tegen mij. Mijn dubbele riempje van Bertus uit Holland. Mariken en Marjan we zijn echt helemaal hip!
Het is al een hele beleving om naar het Hotel te gaan en het Hotel zelf is mega. We moesten de printen meenemen naar de kassa maar ja we hebben geen printer. Maar ook daar binnen 5 minuten hebben we de kaarten.
Het Hotel is zo mega we wilden nog even bij de Mac een salade eten maar we deden er een uur over om in het Hotel bij het Theater te komen door het casino, de winkels de vele eettentjes en zo luxe allemaal. We gaan voor ons plezier naar het toilet.
Palmbomen, watervallen, zwembad, schoenpoetsers noem maar op.
We gaan daar f wat eten nou daar hadden we drie keer voor naar de Mac gekund maar ach we zijn maar één keer in Las Vegas.
En dan ineens zitten we in een prachtig theater echt geweldig tussen alle Amerikanen en tallozen andere toeristen uit alle landen mee te lachen, janken, gillen ik weet zeker ik kan vanavond niet slapen!
Marjolijnn verteld vast nog wel even wat meer over de Lion King!
Wanneer we buiten komen is alles donker en hier kwamen we voor alle lampjes, glitter en glamour. We gaan terug slenteren en als we moe worden pakken we de bus.
Moe zijn we al maar dit is zo amazing dit willen we niet missen.
Overal proppers, met vooral sexblaadjes, erotische club kaartjes, korting bonnen, eerste drankje gratis. En elk thema hotel heeft ook zijn thema propper. Zo komen we spongebob tegen, Elvis, maar ook bijna blote konten met engelenvleugelen waar die kerels graag mee op de foto willen. Limo's, auto's met reclame die gewoon uren het zelfde rondje rijden de reclame optocht is hier niks bij hahaha
Van Welmoed Wessel hoorden we dat we de fontijn bij Balagio niet mochten missen was echt geweldig. Leuk om te weten Welmoed (zat bij Gustav in de klas) en Lidewij (bij Marjolijn in de klas) reizen zo'n 2 dagen voor ons uit. Welmoed en Gustav twitteren elkaar de nieuwtjes en de weetjes.
Maar goed het was allemaal geweldig en ik kan nog uren vertellen maar we moeten zo het Hotel uit hahaha later misschien meer......
Een echt family hotel er loopt dus van alles rond.
We hadden het twee dagen geleden vanuit de Mac geboekt en je moet dan mar afwachten of alles ok is. Maar wat is je naam Ebbbers, yes ok, nou joh waar zouden we zonder internet zijn.
Lekker gedouchet en ons klaar gemaakt voor "the Strip".
Ik voel me eve iets minder toerist met een shirt met een leuk riempje mijn haren eens even alle valse krullen eruit gefohnd maar ja die knalgroene rugtas verraad weer alles.
We gaan naar de Deuce bus die rijdt de hele middag en nacht over the strip en wij zitten aan het begin en aan het eind 4 mijl verderop gaan we naar de musical Lion King.
De bus is een beleving zoals Johan al vertelde. Maar mijn dag was helemaal goed. Een vrolijke Amerikaanse dame gilde door de bus;I like yor belt tegen mij. Mijn dubbele riempje van Bertus uit Holland. Mariken en Marjan we zijn echt helemaal hip!
Het is al een hele beleving om naar het Hotel te gaan en het Hotel zelf is mega. We moesten de printen meenemen naar de kassa maar ja we hebben geen printer. Maar ook daar binnen 5 minuten hebben we de kaarten.
Het Hotel is zo mega we wilden nog even bij de Mac een salade eten maar we deden er een uur over om in het Hotel bij het Theater te komen door het casino, de winkels de vele eettentjes en zo luxe allemaal. We gaan voor ons plezier naar het toilet.
Palmbomen, watervallen, zwembad, schoenpoetsers noem maar op.
We gaan daar f wat eten nou daar hadden we drie keer voor naar de Mac gekund maar ach we zijn maar één keer in Las Vegas.
En dan ineens zitten we in een prachtig theater echt geweldig tussen alle Amerikanen en tallozen andere toeristen uit alle landen mee te lachen, janken, gillen ik weet zeker ik kan vanavond niet slapen!
Marjolijnn verteld vast nog wel even wat meer over de Lion King!
Wanneer we buiten komen is alles donker en hier kwamen we voor alle lampjes, glitter en glamour. We gaan terug slenteren en als we moe worden pakken we de bus.
Moe zijn we al maar dit is zo amazing dit willen we niet missen.
Overal proppers, met vooral sexblaadjes, erotische club kaartjes, korting bonnen, eerste drankje gratis. En elk thema hotel heeft ook zijn thema propper. Zo komen we spongebob tegen, Elvis, maar ook bijna blote konten met engelenvleugelen waar die kerels graag mee op de foto willen. Limo's, auto's met reclame die gewoon uren het zelfde rondje rijden de reclame optocht is hier niks bij hahaha
Van Welmoed Wessel hoorden we dat we de fontijn bij Balagio niet mochten missen was echt geweldig. Leuk om te weten Welmoed (zat bij Gustav in de klas) en Lidewij (bij Marjolijn in de klas) reizen zo'n 2 dagen voor ons uit. Welmoed en Gustav twitteren elkaar de nieuwtjes en de weetjes.
Maar goed het was allemaal geweldig en ik kan nog uren vertellen maar we moeten zo het Hotel uit hahaha later misschien meer......
Escorte
Gistermorgen vroeg voor ons doen rond de klok van 9 naar Las Vegas. De eersten vertrokken al rond 6 uur van de camping. Nou ehhhh ik heb ook vakantie!
Net voordat we weggingen zei Gustav, mam wil je de airco in de hoogste stand zetten. Daar staat hij op, oeps, Johan komt de RVs binnen en zegt doet de airco het niet het is hier zo warm, mooi niet hé. Dat was mijn grootste angst. De warmte is prima te doen maar wel met airco. Maarrrr gelukkig de Leatherman ligt binnen handbereik en zoals het nu lijkt was het gevalletje "Filter". Met dat bijltje hebben we eerder gehakt. De Dyson bleek een filter te hebben wat wij niet wisten..............gelukkig hebben we anderen het leed bespaart......maar nu dus het filter eruit gehaald 3 jaar rondje Amerika er uit geklopt en hij deed het weer! Afkloppen want vandaag gaan we richting Death Valley!
Maar goed de reis ging voorspoedig en vanuit de mega woestijn komt Las Vegas te voorschijn. We zien de strip en een mega toren met daarboven een één of andere kermis geval die ik op DMD ternauwernood overleefd heb dus dat gaat niet gebeuren!!!!
Op zoek naar de outlet, adres en afrit binnen handbereik dat moet goed komen. 150 reuze winkels onder één dak met alleen bekende merken kan je ook niet over het hoofd zien.
En toch blijven we maar rondjes draaien, snelweg op snelweg af en dat midden in Las Vegas. Johan die doet het maar.
Als we dan toch de parking oprijden zijn we te hoog voor de garage en te lang voor de parking op de parking ernaast. Gelukkig we zien een andere RVs die ook rondjes draait en ineens stilstaat hup wij erheen. Zo dachten er nog 3 zo stonden we met zijn vijven te kijken hoe gaan we dit doen. Maar daar kwam de security op zijn golfkarretje. Of we hem wilden volgen onder escorte bracht hij ons naar een plaats waar de RVs goed konden staan. Een leuk rijtje achter elkaar met de chauffeurs met de zweetpareltjes op het hoofd.
Parking naast de security tegenover de ingang, beter!
Het shoppen is vooral voor de mannen er goed gelukt. Je komt de winkel binnen en vanuit alle hoeken en gaten wordt je welkom geheten, kortingsbonnen in de hand gedrukt. En de kassa heeft het zelfde wachtrijtje als de 8baan in Ponnypark. Kleedkamers gaan op slot aan de buitenkant ee kaartje hoeveel je mee hebt genomen. Maar wel heel relaxed. Marjolijn en Johan hebben een echte Levis gescoord voor nog geen 50 dollar. En ook zo grappig de verkoopsters bij Levis lopen met een centimeter meten je buikomvang en lengte en hup ze hebben bijna in één keer de juiste broek en anders zoeken ze voor je. Maar don't forget te zeggen bij de kassa wie je geholpen heeft want dat geeft bonus. Jonnie jij hebt onze bonus.
Gustav verkoopt voortaan ijs in een prachtig shirt van Armani.
Ik ga in San Fransico nog wel een leuke tas scoren(-;
Net voordat we weggingen zei Gustav, mam wil je de airco in de hoogste stand zetten. Daar staat hij op, oeps, Johan komt de RVs binnen en zegt doet de airco het niet het is hier zo warm, mooi niet hé. Dat was mijn grootste angst. De warmte is prima te doen maar wel met airco. Maarrrr gelukkig de Leatherman ligt binnen handbereik en zoals het nu lijkt was het gevalletje "Filter". Met dat bijltje hebben we eerder gehakt. De Dyson bleek een filter te hebben wat wij niet wisten..............gelukkig hebben we anderen het leed bespaart......maar nu dus het filter eruit gehaald 3 jaar rondje Amerika er uit geklopt en hij deed het weer! Afkloppen want vandaag gaan we richting Death Valley!
Maar goed de reis ging voorspoedig en vanuit de mega woestijn komt Las Vegas te voorschijn. We zien de strip en een mega toren met daarboven een één of andere kermis geval die ik op DMD ternauwernood overleefd heb dus dat gaat niet gebeuren!!!!
Op zoek naar de outlet, adres en afrit binnen handbereik dat moet goed komen. 150 reuze winkels onder één dak met alleen bekende merken kan je ook niet over het hoofd zien.
En toch blijven we maar rondjes draaien, snelweg op snelweg af en dat midden in Las Vegas. Johan die doet het maar.
Als we dan toch de parking oprijden zijn we te hoog voor de garage en te lang voor de parking op de parking ernaast. Gelukkig we zien een andere RVs die ook rondjes draait en ineens stilstaat hup wij erheen. Zo dachten er nog 3 zo stonden we met zijn vijven te kijken hoe gaan we dit doen. Maar daar kwam de security op zijn golfkarretje. Of we hem wilden volgen onder escorte bracht hij ons naar een plaats waar de RVs goed konden staan. Een leuk rijtje achter elkaar met de chauffeurs met de zweetpareltjes op het hoofd.
Parking naast de security tegenover de ingang, beter!
Het shoppen is vooral voor de mannen er goed gelukt. Je komt de winkel binnen en vanuit alle hoeken en gaten wordt je welkom geheten, kortingsbonnen in de hand gedrukt. En de kassa heeft het zelfde wachtrijtje als de 8baan in Ponnypark. Kleedkamers gaan op slot aan de buitenkant ee kaartje hoeveel je mee hebt genomen. Maar wel heel relaxed. Marjolijn en Johan hebben een echte Levis gescoord voor nog geen 50 dollar. En ook zo grappig de verkoopsters bij Levis lopen met een centimeter meten je buikomvang en lengte en hup ze hebben bijna in één keer de juiste broek en anders zoeken ze voor je. Maar don't forget te zeggen bij de kassa wie je geholpen heeft want dat geeft bonus. Jonnie jij hebt onze bonus.
Gustav verkoopt voortaan ijs in een prachtig shirt van Armani.
Ik ga in San Fransico nog wel een leuke tas scoren(-;
donderdag 4 augustus 2011
Bij lion king in Las Vegas
Daar zitten we dan. Bij de lion king in Las Vegas.
De bustocht over THE strip was al een avontuur op zich. Een chauffeur die bij elke halte een stukje stad up comedian deed.
Terug gaan we lopen en we hopen dan nog een paar leuke foto's te kunnen maken. De voorstelling start zo...sssst
- Posted using BlogPress from my iPhone
De bustocht over THE strip was al een avontuur op zich. Een chauffeur die bij elke halte een stukje stad up comedian deed.
Terug gaan we lopen en we hopen dan nog een paar leuke foto's te kunnen maken. De voorstelling start zo...sssst
- Posted using BlogPress from my iPhone
Las Vegas outlet
Lekker winkelen in Las Vegas. In de Outlet natuurlijk. Gustav al flink ingekocht. Marjolijn moet nog scoren... Nu eerst aan de sushi... En een lekker toetje.
- Posted using BlogPress from my iPhone
- Posted using BlogPress from my iPhone
woensdag 3 augustus 2011
Nog 70 mijl en we zitten in Las Vegas!
Het groene Zion hebben we vanmiddag rond 5 uur verlaten en na een uur kwamen we weer in woestijngebied met woestijn temperatuur.
Rond de 40 graden zal het hier zijn we zitten dus allemaal met de gordijnen dicht en de airco aan.
Dit is ook geen camping te noemen maar bij een chique Hotel op de RVs parking. Prima voor elkaar met Restroom (toiletten, douche etc)
Maar hot hot hot
We hebben geen internet maar via de Mac Donald zetten we het er ff op en gaan proberen voor morgen een Hotel te boeken in Las Vegas.
Rond de 40 graden zal het hier zijn we zitten dus allemaal met de gordijnen dicht en de airco aan.
Dit is ook geen camping te noemen maar bij een chique Hotel op de RVs parking. Prima voor elkaar met Restroom (toiletten, douche etc)
Maar hot hot hot
We hebben geen internet maar via de Mac Donald zetten we het er ff op en gaan proberen voor morgen een Hotel te boeken in Las Vegas.
In Zion met de tube, tubing van de Virgin River
We moesten er ff een stukje voor om maar het was toch echt de moeite waard.
Onze achterlijke waterschoentjes aan, korte broek, bikini gaan we op een tube lekker dobberen op het water.
Eigenlijk kanovaren op de Ardeche maar dan net even wat anders.
Met je kont in de band en dobberen maar met de stroming mee.
Lijkt heel makkelijk is ook vast makkelijk maar niet voor iedereen.
Je start op een camping en ik verdenk die mensen er van dat ze speciaal bij de start op een tuinstoel elk uur met het vertrek van een nieuwe groep zich rot lachen.
Gustav en Johan dobberen met het gemak van de wereld weg versnelling naar versnelling wordt genomen of ze dit elke dag doen.
Marjolijn heeft nou net niet alle stenen maar toch wel veel gevoeld met haar kont.
En Marina stapt in en ligt meteen op de kop en ik kan je vertellen je wint het niet van de stroom. Er is maar 1 zorg die band niet los laten en naar adem happen en hopen dat je gauw kunt staan en dan je dikke kont er in laten knallen.
Na twee keer ging het uitstekend en het was super. Tussen de kloven door met talloze bochtjes, stroompjes dit hadden we niet willen missen.
En eigenlijk is het ook wel leuk dat moeders op de kop gaat want wat is nou leuker dan leedvermaak…..
Onze achterlijke waterschoentjes aan, korte broek, bikini gaan we op een tube lekker dobberen op het water.
Eigenlijk kanovaren op de Ardeche maar dan net even wat anders.
Met je kont in de band en dobberen maar met de stroming mee.
Lijkt heel makkelijk is ook vast makkelijk maar niet voor iedereen.
Je start op een camping en ik verdenk die mensen er van dat ze speciaal bij de start op een tuinstoel elk uur met het vertrek van een nieuwe groep zich rot lachen.
Gustav en Johan dobberen met het gemak van de wereld weg versnelling naar versnelling wordt genomen of ze dit elke dag doen.
Marjolijn heeft nou net niet alle stenen maar toch wel veel gevoeld met haar kont.
En Marina stapt in en ligt meteen op de kop en ik kan je vertellen je wint het niet van de stroom. Er is maar 1 zorg die band niet los laten en naar adem happen en hopen dat je gauw kunt staan en dan je dikke kont er in laten knallen.
Na twee keer ging het uitstekend en het was super. Tussen de kloven door met talloze bochtjes, stroompjes dit hadden we niet willen missen.
En eigenlijk is het ook wel leuk dat moeders op de kop gaat want wat is nou leuker dan leedvermaak…..
Wal Mart op stelten….
Vanmorgen na het wakker worden en het ontbijt gaan we vertrekken. We komen door het plaatsje Cedar City. Eens even te kijken of er wat winkeltjes zijn en wat contant geld te pinnen.
De winkeltjes zijn allemaal eetcafétjes en geld pinnen kan alleen door de ATM drive hahaha
Geen Mac drive maar een Geld drive tja dat gaan we maar niet met de RVs doen dat geeft vast moeilijkheden.
We gaan vandaag terug naar Zion omdat we met een tube de River Virgen willen afdobberen.
Eerst langs de Wal Mart voor de proviand van deze dag. Zoals eigenlijk elke dag verdwijnen de mannen naar de afdeling techniek en de freule naar Fashion.
Haar toilettas hebben we kunnen beperken tot 2 mascara maar daar zijn al twee bij gekocht en over de nagellakjes hebben we het maar niet. De kleurenpalet is bijna compleet.
Ik ga op zoek naar de dagelijkse food en de aanbiedingen want als echte Hollander ben ik daar gek op.
De eerste dag had ik een fles Pepsi van 3 liter (kleiner is er niet) mee genomen helemaal niet handig en eigenlijk helemaal niet lekker met dit weer.
Maar vandaag in de aanbieding 6 blikjes Pepsi voor 1 dollar 50 dat kan ik niet laten liggen die kan je makkelijk in de koelbox onder de zak ijs koelen.
Met dat ik de treef van 6 blikjes pak stuitert er 1 blikje tussenuit en met de val knalt hij uit elkaar en vliegt over de grond de winkel door en natuurlijk wel op mij gericht.
Van top tot teen cola waren de lenzen afgelopen week gezandstraald nu zit er een laagje Pepsi op.
Op zoek naar hulp met een behulpzame oudere dame………(ouder dan 45 jaar collega’s Apot)
Samen met de hulp van de winkel kruip ik met een rol keukenpapier over de vloer om het ergste op te deppen voordat iedereen er met zijn karretje door heen gaat.
Het aardige mannetje van de groente wordt geroepen die met een fles Glassex hoopt dat het niet erger gaat pikken.
Ondertussen vraag ik maar of ik mag gaan en na tig keer thanks en sorry voor all gezegd te hebben op zoek naar de rest van de Fam. Met plakkende benen en armen……………
Gillend van de lach kom ik Marjolijn tegen die me aankijkt en zegt wat heb jij gedaan je ziet er niet uit………
Wanneer we de kassa passeren zie ik hoe een volgende persoon met een enorme dweilwagen de boel nog aan het poetsen is.
Ik ben zo blij dat we rondtrekken en dat we morgen gewoon naar de volgende Wal Mart gaan!
De winkeltjes zijn allemaal eetcafétjes en geld pinnen kan alleen door de ATM drive hahaha
Geen Mac drive maar een Geld drive tja dat gaan we maar niet met de RVs doen dat geeft vast moeilijkheden.
We gaan vandaag terug naar Zion omdat we met een tube de River Virgen willen afdobberen.
Eerst langs de Wal Mart voor de proviand van deze dag. Zoals eigenlijk elke dag verdwijnen de mannen naar de afdeling techniek en de freule naar Fashion.
Haar toilettas hebben we kunnen beperken tot 2 mascara maar daar zijn al twee bij gekocht en over de nagellakjes hebben we het maar niet. De kleurenpalet is bijna compleet.
Ik ga op zoek naar de dagelijkse food en de aanbiedingen want als echte Hollander ben ik daar gek op.
De eerste dag had ik een fles Pepsi van 3 liter (kleiner is er niet) mee genomen helemaal niet handig en eigenlijk helemaal niet lekker met dit weer.
Maar vandaag in de aanbieding 6 blikjes Pepsi voor 1 dollar 50 dat kan ik niet laten liggen die kan je makkelijk in de koelbox onder de zak ijs koelen.
Met dat ik de treef van 6 blikjes pak stuitert er 1 blikje tussenuit en met de val knalt hij uit elkaar en vliegt over de grond de winkel door en natuurlijk wel op mij gericht.
Van top tot teen cola waren de lenzen afgelopen week gezandstraald nu zit er een laagje Pepsi op.
Op zoek naar hulp met een behulpzame oudere dame………(ouder dan 45 jaar collega’s Apot)
Samen met de hulp van de winkel kruip ik met een rol keukenpapier over de vloer om het ergste op te deppen voordat iedereen er met zijn karretje door heen gaat.
Het aardige mannetje van de groente wordt geroepen die met een fles Glassex hoopt dat het niet erger gaat pikken.
Ondertussen vraag ik maar of ik mag gaan en na tig keer thanks en sorry voor all gezegd te hebben op zoek naar de rest van de Fam. Met plakkende benen en armen……………
Gillend van de lach kom ik Marjolijn tegen die me aankijkt en zegt wat heb jij gedaan je ziet er niet uit………
Wanneer we de kassa passeren zie ik hoe een volgende persoon met een enorme dweilwagen de boel nog aan het poetsen is.
Ik ben zo blij dat we rondtrekken en dat we morgen gewoon naar de volgende Wal Mart gaan!
Foto's maken
Het foto's maken is altijd wat lastig. Ze moeten natuurlijk mooi zijn, maar van mevr. Ebbers mogen we niet het randje opzoeken. Natuurlijk doe ik het wel. Uiteraard wordt ik wel gevolgd voorde Fam. Foto.
Hier eerst een leuk filmpje hoe ik en Marjolijn op het randje van de grand canyon stonden. Later volgen meer leuke dingetjes ;-)
---
Gepost vanaf Gustav zijn iPhone.
Hier eerst een leuk filmpje hoe ik en Marjolijn op het randje van de grand canyon stonden. Later volgen meer leuke dingetjes ;-)
---
Gepost vanaf Gustav zijn iPhone.
Location:Grand canyon
dinsdag 2 augustus 2011
De Pizzahut!
Vanuit Zion gaan we naar een camping midden in het plaatsje Cedar City. We zien niet echt winkels en zijn wel aan het avondeten toe.
Marjolijn ziet de pizzahut en ach waarom ook niet.
Wij worden vriendelijk ontvangen. Een leuke jonge dame brengt ons naar de tafel en geeft de menu kaart. Razendsnel neemt ze de menukaart met ons door. Ik vind het best als ik maar geen pizza met allerlei soorten vlees krijg. Medium of large en dan moeten we ons gaan buigen over de bodem. Wat hadden we willen drinken.
We krijgen enorme glazen dieetcola en na een tijdje komt de pizza. Behalve die van Gustav. Gustav heeft Large besteld maar als hij de medium gezien had dan had hij dat vast niet gedaan. Maar eh zijn pizza komt niet.......nog steeds niet......zullen we maar beginnen.......nee dat is onbeschoft.......maar ze worden koud.......dat valt wel mee........hij is er nog steeds niet.......ik begin!
Daar komt ons meisje aan. Tja de pizza is verdwenen hij is weg er is net een nieuwe kok hij moet het nog leren en hij maakt met spoed een nieuwe.
Ik ga naar de wc en kom terug staan er weer van die bellen met cola.
Refill dat doen ze hier, gewoon bijvullen....
Tja daar komt de pizza eindelijk aan lekker heet dus bij de eerste hap een blaar in de mond hahah
Gustav eet super snel, hij heeft best trek en wij zijn al klaar. Maar maakt niet uit we hebben vakantie.
Daar komt ons meisje weer aan. Met de nota! en of we een doos willen hebben om de rest mee te nemen.
Hoezo die jongen zit net te eten en die halve liter cola moet hij ook nog weg werken. Ja zegt Gustav doe maar in een doos de rest eet ik vanavond wel op!
En stopt mijn punt die ik over had er ook nog bij in.
Ik kijk op de kassabon om te kijken wat we moeten betalen en wat staat er met de hand geschreven bij op:
God bless, Come back soon
Was een leuke recensie voor Smulweb geweest!
De mannen hebben nog last van de enorme hoeveelheid cola, Gustav twijfelt of hij de pizza nog verder gaat opeten (-; Johan heeft trouwens gewonnen met Katan!
Marjolijn en ik hebben een half uur heel hard baantjes gezwommen om een beetje op gewicht te blijven. Rummikub houdt ze tegoed!
Morgen nog een dagje Zion en dan vertrekken we langzamerhand naar het hoogtepunt van de reis voor Marjolijn shoppen in Las Vegas en Johan gaat misschien wel een gokje wagen........
Fijne dag morgen tot later
Marina
Marjolijn ziet de pizzahut en ach waarom ook niet.
Wij worden vriendelijk ontvangen. Een leuke jonge dame brengt ons naar de tafel en geeft de menu kaart. Razendsnel neemt ze de menukaart met ons door. Ik vind het best als ik maar geen pizza met allerlei soorten vlees krijg. Medium of large en dan moeten we ons gaan buigen over de bodem. Wat hadden we willen drinken.
We krijgen enorme glazen dieetcola en na een tijdje komt de pizza. Behalve die van Gustav. Gustav heeft Large besteld maar als hij de medium gezien had dan had hij dat vast niet gedaan. Maar eh zijn pizza komt niet.......nog steeds niet......zullen we maar beginnen.......nee dat is onbeschoft.......maar ze worden koud.......dat valt wel mee........hij is er nog steeds niet.......ik begin!
Daar komt ons meisje aan. Tja de pizza is verdwenen hij is weg er is net een nieuwe kok hij moet het nog leren en hij maakt met spoed een nieuwe.
Ik ga naar de wc en kom terug staan er weer van die bellen met cola.
Refill dat doen ze hier, gewoon bijvullen....
Tja daar komt de pizza eindelijk aan lekker heet dus bij de eerste hap een blaar in de mond hahah
Gustav eet super snel, hij heeft best trek en wij zijn al klaar. Maar maakt niet uit we hebben vakantie.
Daar komt ons meisje weer aan. Met de nota! en of we een doos willen hebben om de rest mee te nemen.
Hoezo die jongen zit net te eten en die halve liter cola moet hij ook nog weg werken. Ja zegt Gustav doe maar in een doos de rest eet ik vanavond wel op!
En stopt mijn punt die ik over had er ook nog bij in.
Ik kijk op de kassabon om te kijken wat we moeten betalen en wat staat er met de hand geschreven bij op:
God bless, Come back soon
Was een leuke recensie voor Smulweb geweest!
De mannen hebben nog last van de enorme hoeveelheid cola, Gustav twijfelt of hij de pizza nog verder gaat opeten (-; Johan heeft trouwens gewonnen met Katan!
Marjolijn en ik hebben een half uur heel hard baantjes gezwommen om een beetje op gewicht te blijven. Rummikub houdt ze tegoed!
Morgen nog een dagje Zion en dan vertrekken we langzamerhand naar het hoogtepunt van de reis voor Marjolijn shoppen in Las Vegas en Johan gaat misschien wel een gokje wagen........
Fijne dag morgen tot later
Marina
Zion Nationaal Park
Vanmorgen weer wakker geworden onder een strakblauwe hemel met een mooi zonnetje.
De temperatuur is hier heerlijk. Doordat we nu Utah zijn hebben we er weer een uur bij. Nu dus 8 uur tijdsverschil met Nederland. Daardoor hebben we nu tot 21.00 uur licht en het is heerlijk buiten zitten.
Vanmorgen vertrokken naar Zion. Wij kwamen van de Bryce kant en dan moet je door een tunnel van 1,2 mijl maar met een RVs is dat toch weer even iets anders.
Voordat je het Park ingaat staat als je groter bent dan .... ga je onder escorte. Wat moeten wij ons daarbij voorstellen. Het lijkt mij geweldig. Met 5 RVs tegelijk een stoer mannetje voorop en een stoer mannetje erachter aan. Dat willen wij mee maken. 15 dollar kost het om door de tunnel te mogen dat is dan wel een retour. Een escorte kost tenslotte geld. Spannend!
Wij komen aan bij de tunnel geen stoere man maar een mooie Amerikaanse Lady volgens de mannen. We krijgen instructies. In het midden van de tunnel rijden zodat je de zijkant niet raakt en langzaam rijden. Door haar walkie talkie zegt ze tegen haar collega aan de andere kant van de tunnel dat er een RVs aankomt en dat hij het daar even tegen houdt. Daar gaan we achter een rij auto's aan de donkere tunnel door.
Niks geen escorte met toeters en bellen gewoon ff door de walkie talkie dat we eraan komen.
We hebben in één keer een parkeerplek en gaan met de shuttle bus verder.Het is allemaal perfect geregeld. Het hele park is auto luw. 8 opstap plaatsen en elke 10 minuten vertrekt er een bus.
Wij stappen het laatste station uit voor een wandeling, de 2 mijl durende Riverwalk. Best een leuke wandeling onder aan de rivier maar "niet echt" volgens de kids. Een gewoon pad met een hekje veel te netjes. Het is wel bloed heet. Met tacoyo zweet ik minder.
Waren we gisteren helemaal verrukt van de knabbeltjes en babbeltjes vandaag worden we verwelkomt door squirrel's (grondeekhoontjes) heel schattig zo op het oog. Maar ze kwamen uit alle hoeken en gaten, vochten samen. En als je even niet oplette grepen ze je de spullen uit de tas. Bij een vrouw die druk foto's aan het maken was greep zo'n beestje een plastic mapje met papieren uit de tas. Ik zag het gebeuren samen met haar er achter aan hij vloog de struik in en liet het gelukkig vallen. Volgens mij zit hier een bende achter hahaha die leren de Squirrel tasjes roven. Op stiekem voeren staat een boete van 100 dollar!
Wij weer terug de bus in. Eigenlijk wilde ik nog wel een halte doen maar de rest was niet zo voor. De buschauffeur vertelde onderweg enthousiast over de canyon en vond dat je de Weeping Rock wel gezien moest hebben. Op het plaatje een hele waterval en een huilende rots zie je tenslotte ook niet elke dag. Gustav gaf de doorslag toch maar even kijken. Die kwart mijl was wel loodrecht omhoog dat had hij er niet bij gezegd. En helaas de Rock was uit gesnotterd het was her en der een traantje. Het zag er wel verdrietig uit maar daar was dan ook alles mee gezegd volgens Gustav en Marjolijn. Onderweg kregen Johan en ik de tegenprestaties te horen. Johan verplicht de kolonisten van Katan, Marina eerst een half uur zwemmen en dan rummikub. Tja voor wat hoort wat.
De temperatuur is hier heerlijk. Doordat we nu Utah zijn hebben we er weer een uur bij. Nu dus 8 uur tijdsverschil met Nederland. Daardoor hebben we nu tot 21.00 uur licht en het is heerlijk buiten zitten.
Vanmorgen vertrokken naar Zion. Wij kwamen van de Bryce kant en dan moet je door een tunnel van 1,2 mijl maar met een RVs is dat toch weer even iets anders.
Voordat je het Park ingaat staat als je groter bent dan .... ga je onder escorte. Wat moeten wij ons daarbij voorstellen. Het lijkt mij geweldig. Met 5 RVs tegelijk een stoer mannetje voorop en een stoer mannetje erachter aan. Dat willen wij mee maken. 15 dollar kost het om door de tunnel te mogen dat is dan wel een retour. Een escorte kost tenslotte geld. Spannend!
Wij komen aan bij de tunnel geen stoere man maar een mooie Amerikaanse Lady volgens de mannen. We krijgen instructies. In het midden van de tunnel rijden zodat je de zijkant niet raakt en langzaam rijden. Door haar walkie talkie zegt ze tegen haar collega aan de andere kant van de tunnel dat er een RVs aankomt en dat hij het daar even tegen houdt. Daar gaan we achter een rij auto's aan de donkere tunnel door.
Niks geen escorte met toeters en bellen gewoon ff door de walkie talkie dat we eraan komen.
We hebben in één keer een parkeerplek en gaan met de shuttle bus verder.Het is allemaal perfect geregeld. Het hele park is auto luw. 8 opstap plaatsen en elke 10 minuten vertrekt er een bus.
Wij stappen het laatste station uit voor een wandeling, de 2 mijl durende Riverwalk. Best een leuke wandeling onder aan de rivier maar "niet echt" volgens de kids. Een gewoon pad met een hekje veel te netjes. Het is wel bloed heet. Met tacoyo zweet ik minder.
Waren we gisteren helemaal verrukt van de knabbeltjes en babbeltjes vandaag worden we verwelkomt door squirrel's (grondeekhoontjes) heel schattig zo op het oog. Maar ze kwamen uit alle hoeken en gaten, vochten samen. En als je even niet oplette grepen ze je de spullen uit de tas. Bij een vrouw die druk foto's aan het maken was greep zo'n beestje een plastic mapje met papieren uit de tas. Ik zag het gebeuren samen met haar er achter aan hij vloog de struik in en liet het gelukkig vallen. Volgens mij zit hier een bende achter hahaha die leren de Squirrel tasjes roven. Op stiekem voeren staat een boete van 100 dollar!
Wij weer terug de bus in. Eigenlijk wilde ik nog wel een halte doen maar de rest was niet zo voor. De buschauffeur vertelde onderweg enthousiast over de canyon en vond dat je de Weeping Rock wel gezien moest hebben. Op het plaatje een hele waterval en een huilende rots zie je tenslotte ook niet elke dag. Gustav gaf de doorslag toch maar even kijken. Die kwart mijl was wel loodrecht omhoog dat had hij er niet bij gezegd. En helaas de Rock was uit gesnotterd het was her en der een traantje. Het zag er wel verdrietig uit maar daar was dan ook alles mee gezegd volgens Gustav en Marjolijn. Onderweg kregen Johan en ik de tegenprestaties te horen. Johan verplicht de kolonisten van Katan, Marina eerst een half uur zwemmen en dan rummikub. Tja voor wat hoort wat.
Gisteren vergeten te vertellen
Gisteren waren we toch bij de Bryce Canyon nou we zijn nog even vergeten wat te vertellen.
Er zijn heel veel toeristen die heeel vroeg op pad gaan en daardoor altijd Parking hebben met hun grote gevaarte. Wij willen natuurlijk alles van USA zien maar we willen ook nog een beetje het op ons gemakje doen en gaan daardoor net wat later op pad dan de gemiddelde RVs rijder.
Maar elke dag is een sprookje en wat wij niet gezien hebben dat missen we toch niet want we weten toch helemaal niet wat we gemist hebben.
Maar bij de Bryce Canyon was het dus wel even zoeken. Helaas voor RVs waren er geen speciale plaatsen. Maar bij de grote parkeerplaatsen stond only bussen maar ik eigenwijze Hollander vind dat onze 30 feet RVs best door kan gaan voor een bus.
Maar helaas de Ranger van het parc dacht daar iets anders over.
Dus ehhh bij terug komst een enorm oranje plakaat op de ruit daar kon je niet omheen kijken.
Illegaal geparkeert en hij wordt elk moment weg gesleept oepf
We zagen hem net wegrijden hij haalt zeker de truck op hahaha
Afwachten maar of we nu ook nog ee boete krijgen of alleen een waarschuwing!
Buuf Monique als je een Amerikaanse envelop op de deurmat ziet liggen ..............
Er zijn heel veel toeristen die heeel vroeg op pad gaan en daardoor altijd Parking hebben met hun grote gevaarte. Wij willen natuurlijk alles van USA zien maar we willen ook nog een beetje het op ons gemakje doen en gaan daardoor net wat later op pad dan de gemiddelde RVs rijder.
Maar elke dag is een sprookje en wat wij niet gezien hebben dat missen we toch niet want we weten toch helemaal niet wat we gemist hebben.
Maar bij de Bryce Canyon was het dus wel even zoeken. Helaas voor RVs waren er geen speciale plaatsen. Maar bij de grote parkeerplaatsen stond only bussen maar ik eigenwijze Hollander vind dat onze 30 feet RVs best door kan gaan voor een bus.
Maar helaas de Ranger van het parc dacht daar iets anders over.
Dus ehhh bij terug komst een enorm oranje plakaat op de ruit daar kon je niet omheen kijken.
Illegaal geparkeert en hij wordt elk moment weg gesleept oepf
We zagen hem net wegrijden hij haalt zeker de truck op hahaha
Afwachten maar of we nu ook nog ee boete krijgen of alleen een waarschuwing!
Buuf Monique als je een Amerikaanse envelop op de deurmat ziet liggen ..............
maandag 1 augustus 2011
Knabbel & babbel
Zie titel->Nee dit keer heb ik het niet over mama en mijzelf (Marjolijn). maar eerder over Alvin en de chipmunks!!! geen idee of ik het goed heb geschreven maar iedereen kent hun toch? Niet? nou dat zijn wangzak eekhoorntjes met een hele hoge stem die heel leuk zingen, ook knabbel en babbel zijn dit soort beestjes. Grapje, in de film kunnen ze dat helaas in het echt niet. Zo'n beestje liet ons gewoon het pad zien en een andere ging lekker zitten hamsteren (eekhornen) zodat wij een foto konden maken. Echt in Amerika is alles mogelijk! Eerst rare hamsters en eekhoorntjes en nu chipmunks of te wel de wangzak eekhoorn. In Nederland zien we dat niet zomaar. Zou in een hamsterkooi eigenlijk ook zo'n beestje passen? Ze waren echt heel schattig, volgens mama bijten ze maar dat is dan maar pech. Hellaas mag je geen dieren invoeren dus dat word niet wat.
Wat vinden jullie trouwens van mijn schets voor deze zomer?
Groetjes Marjolijn
- Posted using BlogPress from my iPhone
Location:Cannonville,Verenigde Staten
Bryce Canyon
Als je ook maar iets vergeet dan vliegt het je om de oren. Een waterflesje wat de over de grond rolt is nog niet zo erg maar wat te denken van een fluitketel die van het gasstel rond je oren vliegt dat komt wat harder aan.
Vanmorgen scheen het zonnetje weer lekker en de picknick tafel moest even verschoven worden naar de schaduw. Maar heel raar op ons plekje in de schaduw stond ineens een auto.
En toen ik weer buiten kwam met de ontbijt spullen waren de ramen dicht en de motor aan. Heel vreemd want ik zag er niemand in zitten. Marjolijn zag toch echt iemand bewegen, ja ja een beetje vaag.
Tijdje gewacht zou het de schoonmaakster zijn? Er komt niemand bij die auto. Met die stinkende motor en wij zeker in de felle zon bekijk het maar ik ga het aan de kantoorjuf vragen. Even later komt ze poolshoogte nemen en tikt voorzichtig op de auto ramen. Ik weet niet wie het meeste schrok maar er lag iemand in te pitten. Oh sorry sorry, ze had een lange reis gemaakt, ze was moe, wou even slapen, was ze op een camping??? OK ze kamde haar haren, folie weer voor de ramen weg en daar ging ze de snelweg op.
Maar goed ons uitje was de Bryce Canyon. Tja alsof je door een prentenboek wandelt waar de indianen op paarden ineens vanachter een rots vandaan komen.
We hebben een wandeltocht van ruim 2 1/2 uur gemaakt en het was super. Zo mooi, een sprookje. Allemaal hoodoos en zo enorm met enorme kloofen mooie vormen mooie kleuren tja Johan moet maar snel een fotootje plaatsen.
We staan nu op een camping aan de voet van de laatste hoodoos.
We zijn eens lekker vroeg op een camping en hebben het eten zowaar al op. De culinaire hoogstandjes of lekker pruttelen met een potje voor de tent met de producten uit het vakantie land gaan we dit jaar niet doen. Ik heb enthousiast kruiden etc gekocht maar jeetje het is toch veel te warm om te koken. Er bestaan hier heerlijke zakken kant en klaar groenten, vlees, pasta en saus. Tja AH heeft ze ook wel maar 3 soorten en voor 1 persoon en niet te betalen. Maar hier een fam zak voor nog geen 6 dollar binnen 10 minuten klaar en echt lekker en volgens mij redelijk gezond.
Ik snap best dat er in de VS veel overgewicht is de supermarkt is een walhalla. Zoveel soorten lekkere dingetjes je weet niet wat je moet kiezen. Zoveel soorten chips, gebak, snoep, drankjes, popcorn, smoothies, milkshakes, al die lekkere hotdog en dan moet je verstandig blijven.
Het wasmachientje draaien van gisteren is met behulp van de Amerikaanse buurvrouw gelukt. Thuis ben ik nogal van rood bij rood, blauw bij blauw maar deze keer gewoon alles bij elkaar in gestuiterd. Mijn was ziet er prima uit. De witte handdoeken van de camper wat minder een beetje goor. Maar zij hebben vast wel een machine met een kookwas en witte reus komt wel weer goed hahaha
We hebben nog even contact gehad met Holland. Bounty het konijn maakt het prima helemaal super. De opa's en oma's lezen gezellig mee. Gelukkig gaat het met beide oma's goed en krijgt Oma Luning na anderhalf jaar deze week de laatste Herceptin kuur weer een mijlpaal. Oma zet hem op!
Ook hebben we even contact gehad met Diny en Gerjan. Ze moesten plotseling terug vanuit Zuid Italie omdat Gerjan zijn moeder plotseling is overleden. Dat zijn geen leuke dingen. Ze hebben twee dagen flink door moeten rijden. Gelukkig was Johan zijn andere zus ook op de camping zodat ze niet helemaal alleen daar waren om af te breken en terug te moeten. Fijn dat internet ons dan toch op de hoogte houd.
Gustav en Marjolijn waren vandaag extra blij met internet want de klassenindeling en de mentoren zijn bekend. Tja ik dacht dat school nog een ver van je bed show was maar toch niet helemaal.
Ik ga even met Marjolijn zwemmen afkoelen van de wandeling.
Jullie alvast een fijne gezellige zonnige dinsdag!
Hopelijk een zonnetje want ik begrijp uit mails dat het bagger is in Nederland. Erg jammer voor iedereen.
Lieve groet van ons allemaal
Dia uit de oude doos of toch niet...
Na een dag Bryce Canyon nu aan de maaltijd.
Dia uit de oude doos of toch nieuw. Leuk speeltje zo'n iPhone... Boy's with toy's stil Will be boy's...
Posted using BlogPress from my iPhone
Dia uit de oude doos of toch nieuw. Leuk speeltje zo'n iPhone... Boy's with toy's stil Will be boy's...
Posted using BlogPress from my iPhone
Location:Cannonville,Verenigde Staten
zondag 31 juli 2011
Antelope Canyon en de kerk??????
Voor het eerst is het een behaaglijke temp dat alle Hollanders voor de camper ontbijten ipv in de camper met de airco op vol. Zit ik op mijn werk altijd te miepen dat de airco te koud staat, hij staat hier nooit te koud haha hij zal maar uitvallen nou dan weet je echt niet waar je het zoeken moet. We hebben wel een beetje heese stem misschien van de airco zelf maar ik denk meer van dat je hard moet praten omdat het klerending zo'n herrie maakt.
Het is vandaag zondag en volgens de buurvrouw op de camping zijn ze hier erg "fijn" op zijn Drenths "Fienen" of "zwaren" zeg het maar. Maar de twee stoere Amerikaanse boys met hun vriendinnetjes, RVs, Pick Up, speedboot, bike op het dak zagen er vanmorgen toch heel anders uit dan gisteravond in hun stoere zwembroek. Zwarte lange broeken, witte overhemden met lange mouwen en elk knoopje dicht en een ouderwetse lelijke zwarte stropdas. Ze gingen naar de kerk. De straat in het verlengde van de camping staan zo'n 10 kerken op een rij. Of ze vol waren vanmorgen dat weten we niet, wij waren aan het zondigen, sorry.
We hebben in ons Prive bad even baantjes gezwommen en in de whirlpool gebubbelt.
Lekker gelezen, gerommeld en typische Amerikaans food gegeten.
Corn dogs een knakworst met een deeglaagje en honing oa uit de tv serie met de pratende koe Barnyard. Best lekker.
Om half 4 werden we opgepikt door een Ford F-250 V10 een enorm bakbeest hoog op de wielen met een bak met twee bankjes onder een dakje waar we moesten zitten. Op weg naar de Antelope Canyon. Ik dacht nog leuk zo'n bak als grapje maar ahum die wielen bleken behoorlijk nodig te zijn. Een ritje van ongeveer 20 minuten en het laatste stuk ging door het mulle zand waar we ons goed moesten vasthouden aan de stang voor ons.
Vorige week was er een flinke bui geweest waardoor er weer een nieuw spoor gemaakt moest worden. Een machtig gezicht al die terrein wagens door elkaar, langs elkaar op weg naar de Canyon. Fijn woestijn stuif zand van top tot teen inclusief lensen zijn gezandstraald. Aangekomen bij de Canyon kregen we van de chauffeur de rondleiding. Wel grappig we zijn nu in Arizona het gebied van de Indianen en dit is echt een canyon van de indianen en deze mensen doen de rondleidingen. Het gaat achter elkaar door maar alle tijd voor foto's en verhaaltjes. Onze Indiaan had er lol aan. Elke keer pakte hij van iemand een foto toestel en deed voor hoe je het beste de foto kon maken om de mooiste lichtval te krijgen. En het was wel de bedoeling dat je dan oplette hoe hij het deed zodat je er ook nog wat van leerde anders pakte hij je bij de lurven!
Prachtige uitgeslepen rotsen door water van bovenaf. Dat is niet uit te leggen dat moet je op een foto zien die we er gauw bij zullen plaatsen.
Terug gekomen op de camping plakten we aan alle kanten want zonnebrand en woestijnzand samen is een leuke mix.
Echt overal en in alles zat het zand.
Dat wordt een wasmachientje draaien, geen probleem hier, er staat hier een complete wasserette en geen washokken voor handwasjes want was aan de lijn dat is geen gezicht volgens deze camping. Het leek me juist zo leuk om mijn handwasje op te hangen aan alle paaltjes rondom de RV Een sloggie hier, een Bjorn Borg daar hahaha
Het is nu negen uur en ze zitten hier aan een zak pistachenootjes die zo lekker leek maar helaas ze zijn het zout vergeten..................
Allemaal een fijne dag en wij gaan met een uurtje op één oor.
Morgen richting Bryce Canyon.
Groet Marina en de Ebbersjes
Privé zwembad...
Zondag, rustdag...
Lekker ontspannen op de camping. Buiten zo'n 35 graden. In de camper 24 met airco op vol.
Vlak bij de RV een zwembad. Kan Marina toch haar baantjes zwemmen. De mannen willen ook wel even afkoelen.
- Posted using BlogPress from my iPhone
Lekker ontspannen op de camping. Buiten zo'n 35 graden. In de camper 24 met airco op vol.
Vlak bij de RV een zwembad. Kan Marina toch haar baantjes zwemmen. De mannen willen ook wel even afkoelen.
- Posted using BlogPress from my iPhone
zaterdag 30 juli 2011
Grand Canyon
Vannacht werden wij zowaar wakker dat we het een beetje fris hadden met alleen een lakentje. Per 100 mijl kan de temp wel 20 graden stijgen of dalen.
Vanmorgen eerst lekker ontbeten een bakje koffie om richting de Grand Canyon te gaan.
Nu hebben wij in IJsland een keer de fout gemaakt om bij de laatste supermarkt voor een natuurpark te denken er is er vast nog wel één dat doen we maar niet weer. Dat was toen letterlijk op een houtje bijten en het eten verdelen wat er was hahaha
Tanken is ook belangrijk een paar kannen olie in ons gevaarte en verder maar eten kopen tot zeker de avond of de andere ochtend. Het was duur shoppen het brood is toch maar liefst 2 dollar duurder koop ik bij Appie een Waldkorn voor 1,65 heb ik nu een simpel fabrieksbrood voor 3,98 dollar dus ehhhh 2,80 nou dat doe ik in Holland ook niet want die pubers die eten flink.
Maar goed op weg naar de Grand Canyon 60 mijl te rijden waar je alleen woest landschap grillige rode rotsen. Hier wil je toch niet wonen ik zou knettergek worden. En toch zie je huisjes. Dor droog en warm is het overal en toch af en toe een paard een koe of een schaapje.
In de Grand Canyon is het erg druk op de Parkeerplaats waren we met een klein schattig autootje no problem maar doordat er ook nogal wat mensen zijn die niet snappen dat een RVs parkeerplek voor RVs zijn bestemd maar denken goh dat is een lekkere ruime plek was alles vol. Hier kon je de Rvs neerzetten en dan met een bus verder gaan. Op zich natuurlijk handig ze komen op plekjes waar wij niet mogen komen maar goed we gaan eerst zelf maar eens een rondje doen zoals iedereen hem doet.
En ineens vanuit de bergen het bos domt de Canyon op mega wat een kloof wat veel lagen steen veel kleuren met de Colorado river er dwars doorheen en daar sta je zomaar van te genieten. Nu hebben mijn 3 mede gezinsleden altijd het idee dat een foto vlak bij de afgrond echt heel veel mooier is dan 3 meter er van af. Daar wordt ik echt gek van ben dus maar ff een stukkie terug gegaan. Ik heb de foto's gemaakt en ze zijn mooi met zijn drietjes naar een rots geklautert. Blij dat ze weer terug waren bedacht Gustav ineens dat hij voor een mooiere foto zijn zonnebril ff had afgezet en op de rots gelegd. Tja hij rent terug en hipt van de ene rots op de andere echt niet mijn ding.
We zijn nu in Arizona en daar wonen de Indianen.
Er staat een heel schattig watch tower met allerlei Indianen tekeningen waar je omhoog kan klimmen en de Canyon nog mooier kunt bekijken.
Dat deden vooral de mannen want de vrouwen waren helemaal verliefd op de zgn Grondeekhoorntjes die we overal zagen springen. Volgens Johan kon hij beter met ons naar Noorderdierenpark Emmen gaan, onzin we hebben echt goed gekeken.
We zijn verder gereden naar Page en de tweede camping was raak.
We hebben hier te maken met een andere tijdzone maar hoe precies dat moeten we nog even uitvogelen.
Wat grappig was de terug weg reden we vanuit de Canyon ruim 120 mijl door een landschap zoals we het ook in IJsland beleefden. Alleen toen met een dikke jas en nu met een hempje en airco.
Langs de autobaan staan allemaal kraampjes met Indianen die daar een potten en kleden verkopen. In de brandende hitte rustig te wachten tot er een toerist komt.
Het was hier ook weer ruim voor 8 uur aardedonker moesten nog even naar de supermarkt en morgen zondag ik denk maar eens even vragen van hoelaat tot hoelaat die open is.
Van 6 uur 's morgens tot 12 uur 's nachts. Wat een ander leefritme hebben de mensen hier.
Wij gaan nog eens even lekker een bakkie koffie zetten en genieten hier van een warme avondwind tussen alle mega RVs, jetski en speetbootjes hahahah wat een juppies hé doe mij mijn fietsje maar!
Fijn zondag allemaal wij gaan naar de Antilope Canyon morgen.
Groet Marina en de rest
vrijdag 29 juli 2011
Rummikub, lezen ff niks doen!!!
Een bijzondere avond want we zijn in het licht op de camping aan gekomen rond de klok van 7!
Nadat we heerlijk gegeten hebben aan de Route 66 zijn we over de route 66 verder gegaan richting de Grand Canyon. In het plaatsje William hebben wij een plek gevonden. Tot nu toe gaat het super met het vinden van een camping. 's avonds of 's morgens voordat we op weg gaan kijken we even op internet naar camping's op de route bij voorkeur een KOA camping een soort van ANWB camping.
Alles gaat via de comp je kijkt of er een plekje vrij is en je reserveert. Soms moet je betalen, soms niet, vandaag een camping met een aanbetaling.
Omdat we de RVs huren via Cruise American krijg je 10% korting. Het grappige is dat dat met boeken niet altijd goed gaat maar de Amerikanen zijn erg makkelijk met verrekenen. Ze geven zelf aan dat je recht hebt op de korting en pakken het meteen uit de kassa om te verrekenen.
Nog even het verhaal over dat betalen niet lukte..............
Wanneer er een aantal bedragen achter elkaar via de Credit Card worden betaald waaronder een hoog bedrag denkt de bank in Nederland dat het om een gestolen Credit Card gaat en blokkeert de Credit Card.
Erg vervelend als je daar je spullen afrekent en kaart 1 vervolgens kaart 2 en daarna kaart 3 het niet doet. De Costumer Service erbij en no Sir u kaart doet het echt niet.
Oh oh ik zag me alle boodschappen alweer opruimen ik wist niet eens meer waar ik het allemaal vandaan gehaald had. Om nou de aardbeitjes zomaar tussen het toiletpapier te knallen of ehhh de kar gewoon te laten staan.
Daar stonden we in Amerika beetje contant geld en geen kaart die het meer doet. En de Rabobank bellen om 8 uur 's avonds werkt ook vast niet. Maar Johan bleef heel kalm en ging bellen en liet zich doorverbinden en weer opnieuw een nummer bellen totdat hij een echt mannetje in Nederland aan de telefoon had. Deze meneer ging al onze gangen na wat we allemaal hadden gedaan en hadden uitgegeven om te kijken of wij wel de eigenaar van de Credit Card waren. De Rabobank meneer gaat de blokkade opheffen voor ons en Johan en Gustav kunnen hun hebbedingetje gaan afrekenen....... Nou mooi niet meteen weer geblokkeerd. Maar we wisten nu de weg dus bellen maar weer. Tja Meneer u winkelt bij de Wal Mart als er Credit Kaarten gejat zijn rennen die lui er meteen mee naar de Wal Mart en kopen dit soort spullen. Deze winkel staat op 1! U moet aangeven deze winkel is ok. Nou bij deze dan deze winkel is ok. Nou weer opnieuw, de kassière heeft het net zo zwaar als ons. Alles aangeslagen, alles er weer uitgeslagen per ongeluk 1 teveel aangeslagen en weer 1 eruit gehaald en tja toen zat het systeem van Wal Mart vast daar kwam de manager aan gerend want wat wordt er wel niet gedaan bij de kassa. Hij lacht vriendelijk allerlei verontschuldigingen en alles wordt weer geactiveerd.
Driemaal scheepsrecht nu kunnen we in één keer afrekenen en op naar de volgende kassa voor de food.
Elke keer met het afrekenen is het nu spannend hahahaha
Gisteren en vandaag hadden we het rond de 42 graden maar we zijn nu helemaal happy er viel zelfs een druppeltje regen en hebben we zo'n 300 km verderop een aangenaam temperatuurtje.
Rond de klok van 7 waren we op de camping, volgens Marjolijn tijd voor Rummikub met mam's en ja hoor ze heeft twee keer gewonnen. Moet er even inkomen maar morgen sla ik terug GRRRRRRR
Wij gaan zo maar eens op stok morgen weer een lekker stukje rijden, bekijken, en wandelen.
Groet Marina en de rest.
Nadat we heerlijk gegeten hebben aan de Route 66 zijn we over de route 66 verder gegaan richting de Grand Canyon. In het plaatsje William hebben wij een plek gevonden. Tot nu toe gaat het super met het vinden van een camping. 's avonds of 's morgens voordat we op weg gaan kijken we even op internet naar camping's op de route bij voorkeur een KOA camping een soort van ANWB camping.
Alles gaat via de comp je kijkt of er een plekje vrij is en je reserveert. Soms moet je betalen, soms niet, vandaag een camping met een aanbetaling.
Omdat we de RVs huren via Cruise American krijg je 10% korting. Het grappige is dat dat met boeken niet altijd goed gaat maar de Amerikanen zijn erg makkelijk met verrekenen. Ze geven zelf aan dat je recht hebt op de korting en pakken het meteen uit de kassa om te verrekenen.
Nog even het verhaal over dat betalen niet lukte..............
Wanneer er een aantal bedragen achter elkaar via de Credit Card worden betaald waaronder een hoog bedrag denkt de bank in Nederland dat het om een gestolen Credit Card gaat en blokkeert de Credit Card.
Erg vervelend als je daar je spullen afrekent en kaart 1 vervolgens kaart 2 en daarna kaart 3 het niet doet. De Costumer Service erbij en no Sir u kaart doet het echt niet.
Oh oh ik zag me alle boodschappen alweer opruimen ik wist niet eens meer waar ik het allemaal vandaan gehaald had. Om nou de aardbeitjes zomaar tussen het toiletpapier te knallen of ehhh de kar gewoon te laten staan.
Daar stonden we in Amerika beetje contant geld en geen kaart die het meer doet. En de Rabobank bellen om 8 uur 's avonds werkt ook vast niet. Maar Johan bleef heel kalm en ging bellen en liet zich doorverbinden en weer opnieuw een nummer bellen totdat hij een echt mannetje in Nederland aan de telefoon had. Deze meneer ging al onze gangen na wat we allemaal hadden gedaan en hadden uitgegeven om te kijken of wij wel de eigenaar van de Credit Card waren. De Rabobank meneer gaat de blokkade opheffen voor ons en Johan en Gustav kunnen hun hebbedingetje gaan afrekenen....... Nou mooi niet meteen weer geblokkeerd. Maar we wisten nu de weg dus bellen maar weer. Tja Meneer u winkelt bij de Wal Mart als er Credit Kaarten gejat zijn rennen die lui er meteen mee naar de Wal Mart en kopen dit soort spullen. Deze winkel staat op 1! U moet aangeven deze winkel is ok. Nou bij deze dan deze winkel is ok. Nou weer opnieuw, de kassière heeft het net zo zwaar als ons. Alles aangeslagen, alles er weer uitgeslagen per ongeluk 1 teveel aangeslagen en weer 1 eruit gehaald en tja toen zat het systeem van Wal Mart vast daar kwam de manager aan gerend want wat wordt er wel niet gedaan bij de kassa. Hij lacht vriendelijk allerlei verontschuldigingen en alles wordt weer geactiveerd.
Driemaal scheepsrecht nu kunnen we in één keer afrekenen en op naar de volgende kassa voor de food.
Elke keer met het afrekenen is het nu spannend hahahaha
Gisteren en vandaag hadden we het rond de 42 graden maar we zijn nu helemaal happy er viel zelfs een druppeltje regen en hebben we zo'n 300 km verderop een aangenaam temperatuurtje.
Rond de klok van 7 waren we op de camping, volgens Marjolijn tijd voor Rummikub met mam's en ja hoor ze heeft twee keer gewonnen. Moet er even inkomen maar morgen sla ik terug GRRRRRRR
Wij gaan zo maar eens op stok morgen weer een lekker stukje rijden, bekijken, en wandelen.
Groet Marina en de rest.
Abonneren op:
Posts (Atom)